Świadkowie Tajemnicy Eucharystii

Zasłynęła jako osoba niezwykle pogodna, aktywna, zdecydowana i odważna w inicjatywach, mocna w chwilach próby i choroby. Jej twardy charakter kształtowała modlitwa. Niemal nie rozstawała się z różańcem. Jej serce było rozmiłowane w Bogu. Jako prawdziwa apostołka miłosierdzia stała się jasnym świadkiem dobroci i miłości Boga. Swój program zawarła w zdaniu: "Być dobrym dla wszystkich, nie ważne dla kogo". Posługę w szpitalu s. Maria Ludwika de Angelis pełniła przez 54 lata. Przez cały ten czas dla swoich podopiecznych była prawdziwą przyjaciółką i powierniczką, doradczynią i matką, przewodniczką i pocieszycielką. W takiej opinii zmarła 25 lutego 1962 roku.

Ksiądz Piotr Vigne (1670-1740), założyciel Zgromadzenia Sióstr Najświętszego Sakramentu

Urodził się w rodzinie kupieckiej 20 sierpnia 1670 roku w miejscowości Privas we Francji, która w owym czasie naznaczona była jeszcze skutkami wojen religijnych między katolikami i protestantami. Piotr był najmłodszym dzieckiem z trojga rodzeństwa tej rodziny. Od najmłodszych lat wyniesioną z domu rodzinnego pobożność ugruntowywał wielką miłością do Jezusa obecnego w Eucharystii. W 1690 roku wstąpił do seminarium duchownego Ojców Sulpicjonistów w Viviers. Święcenia kapłańskie przyjął 18 września 1694 roku w Bourg Saint Andeol. Jego pierwszą placówką duszpasterską była parafia w Saint-Agreve. Jako młody kapłan doskonale odczytywał wolę Bożą w swoim życiu. Najważniejszym jego elementem była służba najuboższym. Szczera postawa miłosierdzia sprawiła, że w 1700 roku postanowił wstąpić do Zakonu Ojców Lazarystów w Lyonie, by móc w ten sposób być bliżej cierpiących i najbardziej potrzebujących. Służył najbiedniejszym, między innymi przemierzając miasta i wioski, ewangelizując lud chrześcijański. W 1706 roku dobrowolnie opuścił zakon lazarystów. Od tego czasu działał jako "misjonarz wędrowny", jednakże związany był ze swoimi dotychczasowymi przełożonymi. Przez ponad 30 lat pieszo i konno jako pokorny sługa Chrystusa przemierzał drogi, przepowiadając Ewangelię, odwiedzając chorych, katechizując dzieci, udzielając sakramentów, a przede wszystkim szerząc kult Eucharystii. Uprzywilejowane miejsce w jego pobożności zajmowała Matka Boża. W 1712 roku przybył do miejscowości Boucieu-le-Roi, która odtąd stanie się jego miejscem zamieszkania. To tutaj z pomocą parafian stworzył biegnącą przez całą okolicę Drogę Krzyżową, składającą się z 39 stacji. W tym miejscu również założył Zgromadzenie Sióstr Najświętszego Sakramentu, którego charyzmat oparty był na kulcie Eucharystii. 30 listopada 1715 roku w kościele w Boucieu-le-Roi przywdział habit zakonny jako ojciec nowego zgromadzenia. Ale wkrótce, zafascynowany duchowością eucharystyczną Zgromadzenia Księży Najświętszego Sakramentu, założonego przez biskupa d'Authier de Sisgaud, 25 stycznia 1724 roku wstąpił do niego w miejscowości Valence. Również tutaj dał o sobie znać jego charyzmat "Bożego wędrowca". Niemal do końca życia przemierzał okoliczne miasta i wioski, nie tylko głosząc Ewangelię, ale również szerząc kult Eucharystii. Zmarł 8 lipca 1740 roku. Jego doczesne szczątki powróciły do Boucieu, gdzie spoczęły w kościele parafialnym.