L. Aróstegui: Siostra Łucja promieniowała radością

Publikujemy cały tekst listu: Drogie Siostry, Piszę do Was z Polski, gdzie przeprowadzam wizytację pasterską w naszej Krakowskiej Prowincji. Dzisiejszego popołudnia, będąc wiele godzin w podróży, po otrzymaniu wiadomości o śmierci naszej Drogiej Siostry Łucji, rozmyślałem na temat jej postaci i tego wszystkiego, co ona przywołuje nam w pamięci. Niemalże siłą rzeczy przypominamy sobie cudowną historię trójki biednych dzieci, których niewinne i pobożne serca zamieniły się w miejsce promieniowania Maryi, Matki zmiłowania i miłosierdzia. Jesienią 2003 r., z okazji 75-lecia pierwszej profesji Siostry Łucji, miałem szczęście celebrować Eucharystię wraz z Waszą Wspólnotą. Spotkanie to pozwala mi dać osobiste świadectwo. Wraz z dziękczynieniem za jej powołanie, które wtedy uczciliśmy, najbardziej zachwyciła mnie prostota i naturalność jej osoby. Niewątpliwie głęboko przeżywała modlitwę wstawienniczą i dziękczynną oraz nosiła w swym sercu intencje przesłania z Fatimy. Jednak wszystko to odbywało się w największej prostocie. Do tej naturalności i spontaniczności należało jej poczucie humoru. Jednocześnie podczas Eucharystii, jak również podczas późniejszego spotkania na rekreacji, promieniowała radością, świadczącą o jej prostoduszności, wielkiej ufności oraz duchu braterstwa. Wierzę, że św. Teresa od Jezusa była jak najbardziej usatysfakcjonowana z takiej postawy naszej Siostry. A tym samym, co najważniejsze, jej postawa bez wątpienia odzwierciedla postawę Maryi z Nazaretu, naszej Matki i Siostry w wierze i naszego duchowego wzoru oddania się Jezusowi i Jego Królestwu braterstwa i sprawiedliwości. Nie ukrywamy radości z faktu, że Siostra Łucja była w sposób szczególny naszą Siostrą. Cieszymy się, że fatimskie przesłanie zostało przeżyte przez nią w sposób tak ludzki, prosty i głęboki. W tym momencie pragnę przekazać Wam, poprzez to osobiste świadectwo, że cały Karmel łączy się z Waszą Wspólnotą, Kościołem oraz całym Narodem Portugalskim. Przed tron łaski zanosimy naszą Siostrę, a zarazem my sami polecamy się jej wstawiennictwu.