PE o homofobii

Publikujemy cały tekst rezolucji PE: Rezolucja PE w sprawie homofobii w Europie Parlament Europejski, - uwzględniając międzynarodowe instrumenty gwarantujące prawa człowieka i podstawowe wolności oraz zakazujące dyskryminacji, zwłaszcza Europejską konwencję o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, - uwzględniając art. 6 i 7 Traktatu o Unii Europejskiej oraz art. 13 traktatu WE, które zobowiązują UE i jej państwa członkowskie do stania na straży praw człowieka i podstawowych wolności oraz ustanawiają europejskie środki walki z dyskryminacją i łamaniem praw człowieka, - uwzględniając Kartę Praw Podstawowych Unii Europejskiej, w szczególności jej art. 21, zakazujący dyskryminacji ze względu na orientację seksualną, - uwzględniając działania Unii Europejskiej mające na celu walkę z dyskryminacją ze względu na orientację seksualną oraz z homofobią, w szczególności antydyskryminacyjną dyrektywę 2000/78/WE ustanawiającą ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy, a także uwzględniając ogłoszenie roku 2007 Rokiem Równych Szans, - uwzględniając swoje wcześniejsze rezolucje w sprawie homofobii, ochrony mniejszości i polityki antydyskryminacyjnej, zwłaszcza rezolucje w sprawie homofobii w Europie oraz w sprawie nasilenia przemocy powodowanej rasizmem i homofobią w Europie, - uwzględniając art. 103 ust. 4 Regulaminu, A. mając na uwadze, że Parlament Europejski śledził rozprzestrzenianie się dyskursu pełnego nienawiści do wspólnoty lesbijek, gejów, biseksualistów i transseksualistów w wielu krajach europejskich, B. mając na uwadze, że wypowiedzi i działania przywódców politycznych i religijnych w głównej mierze wywierają wpływ na kształtowanie opinii publicznej, w związku z tym ciąży na nich poważna odpowiedzialność za przyczynianie się w pozytywny sposób do tworzenia klimatu tolerancji i równości, C. mając na uwadze, że niniejsza rezolucja, podobnie jak rezolucja w sprawie homofobii w Europie oraz rezolucja w sprawie nasilenia przemocy powodowanej rasizmem i homofobią w Europie to reakcja na te i inne niepokojące wydarzenia, na przykład wydany przez lokalne władze zakaz odbywania marszy równości i parad gejów, podżegające albo zawierające groźby wystąpienia lub język nienawiści czołowych polityków i przywódców religijnych, niezdolność policji do zapewnienia odpowiedniej ochrony przed brutalnymi wystąpieniami grup homofobicznych, nawet w przypadku rozpędzania pokojowych demonstracji, D. mając na uwadze, że w nadchodzących miesiącach planuje się w całej Europie i na świecie marsze równości i parady gejów, których uczestnikom i organizatorom grozi potencjalnie przemoc fizyczna, mimo że mają podstawowe prawo do swobody wypowiedzi i zgromadzeń, o czym przypomina między innymi komisarz Rady Europy ds. praw człowieka, E. mając na uwadze, że szesnastoletni Włoch imieniem Matteo, mieszkający w Turynie, popełnił samobójstwo zostawiając dwa listy pożegnalne, w których czyn swój umotywował zastraszaniem, z jakim się spotkał z powodu swojej orientacji seksualnej; mając na uwadze, że organizacje społeczeństwa obywatelskiego w Wielkiej Brytanii odnotowały wzrost liczby przypadków zastraszania ze strony homofobów w szkołach średnich na terenie całej Wielkiej Brytanii; mając na uwadze, że w Holandii homoseksualista został śmiertelnie pobity wyłącznie z powodu swojej orientacji seksualnej i kobiecego wyglądu, F. mając na uwadze, że Parlament Europejski niejednokrotnie wzywał do ukończenia prac nad antydyskryminacyjnym pakietem legislacyjnym, opartym na art. 13 traktatu WE, i stale zwraca się do Komisji o zapoczątkowanie prac nad dyrektywą zakazującą dyskryminacji ze względu na orientację seksualną we wszystkich dziedzinach, G. mając na uwadze, że Parlament Europejski w rezolucji z 15 czerwca 2006 r. w sprawie nasilenia przemocy powodowanej rasizmem i homofobią w Europie wyraził już poważne zaniepokojenie sytuacją w Europie, a szczególnie w Polsce, potępiając nawołujące do nienawiści i przemocy oświadczenia liderów Ligi Polskich Rodzin, a szczególnie wicepremiera i ministra edukacji, H. mając na uwadze, że wicepremier i minister edukacji w polskim rządzie ogłosił w marcu projekt ustawy przewidującej sankcje za "propagandę homoseksualną" w szkołach, podając przykłady przepisów tego projektu ustawy, która przewiduje zwolnienia, grzywny lub kary pozbawienia wolności wobec dyrektorów szkół, nauczycieli i uczniów za "promowanie" w szkołach praw gejów, lesbijek, biseksualistów i transseksualistów, I. mając na uwadze, że wiceminister edukacji w polskim rządzie potwierdził, że administracja przygotowuje projekt takiej ustawy, i oświadczył, że "nauczyciele ujawniający homoseksualne skłonności będą zwalniani z pracy"; mając na uwadze, że poszczególni członkowie rządu zareagowali różnie, w związku z czym nie jest jasne, czy ustawa istotnie zostanie zaproponowana, J. mając na uwadze, że wicepremier i minister edukacji w polskim rządzie wyraził chęć propagowania przyjęcia podobnego prawa na szczeblu europejskim, K. mając na uwadze, że proponowane przepisy prawne uzyskały poparcie premiera polskiego rządu, który oświadczył, że "proponowanie w szkołach młodym ludziom gejowskiego stylu życia jako alternatywy wobec tego normalnego, to już jest przesada, tego rodzaju przedsięwzięcia w szkołach należy ucinać", przedstawiając w ten sposób zniekształconą interpretację edukacji i tolerancji, L. mając na uwadze, że polska rzecznik praw dziecka stwierdziła, że przygotowuje listę zawodów, do wykonywania których homoseksualiści się nie nadają, M. mając na uwadze, że w czerwcu 2006 r. Prokuratura Krajowa zaleciła kontrole finansowania organizacji lesbijek, gejów, biseksualistów i transseksualistów, zmierzające do ustalenia ewentualnych powiązań ze "światem przestępczym" oraz ich obecności w szkołach, a także odkrycie śladów działalności przestępczej - kontrola nie przyniosła rezultatów, N. mając na uwadze, że 8 czerwca 2006 r. polski rząd zwolnił kierownika Ośrodka Doskonalenia Nauczycieli i zakazał rozpowszechniania oficjalnej antydyskryminacyjnej broszury Rady Europy, a także mając na uwadze, że nowy kierownik ośrodka stwierdził 9 października 2006 r., że "niewłaściwe wzorce nie powinny być obecne w szkołach, ponieważ celem szkoły jest wyjaśnianie różnicy między dobrem a złem, pięknem i brzydotą (...); szkoła powinna wyjaśniać, że praktyki homoseksualne prowadzą do dramatów, pustki i zwyrodnienia", O. mając na uwadze, że Terry Davis, sekretarz generalny Rady Europy, zareagował na te wydarzenia, stwierdzając, że "polski rząd ma prawo decydować, czy chce wykorzystać materiały Rady Europy do edukacji w zakresie praw człowieka, ale o ile wykorzystanie materiałów dydaktycznych jest fakultatywne, to zawarte w nich wartości i zasady z pewnością fakultatywne nie są", a także wyraził zaniepokojenie faktem, że "rząd akceptuje niektóre działania propagujące homofobię (...) i zachowania homofobiczne", P. mając na uwadze, że polski rząd odmówił również finansowania projektów, którym patronują organizacje lesbijek, gejów, biseksualistów i transseksualistów, w ramach programu European Youth, i uzasadnił tę decyzję w piśmie do tychże organizacji, stwierdzając, że "ministerstwo w swojej polityce nie popiera działań mających na celu propagowanie zachowań homoseksualnych i takiej postawy wśród młodzieży. Rolą ministerstwa nie jest również wspieranie współpracy z organizacjami homoseksualnymi", Q. mając na uwadze również wiele pozytywnych wydarzeń, takich jak z powodzeniem zorganizowana gejowska parada równości w Warszawie w czerwcu 2006 r., masowa demonstracja na rzecz tolerancji i demokracji w Warszawie w listopadzie 2006 r. po zakazie marszu tolerancji w Poznaniu, ochrona marszu na rzecz praw gejów w Krakowie w kwietniu 2007 r., a także fakt, że parady gejów i lesbijek nie są już systematycznie zakazywane, R. mając na uwadze, że Parlament Europejski upoważnił Europejskie Centrum Monitorowania Rasizmu i Ksenofobii do zbadania narastającego klimatu nietolerancji powodowanej rasizmem, ksenofobią i homofobią w Polsce oraz zwrócił się do Komisji o sprawdzenie, czy działania i oświadczenia polskiego ministra edukacji są zgodne z art. 6 Traktatu o Unii Europejskiej, przypominając o sankcjach przewidywanych za jego naruszanie, jednak żądania te nie zostały spełnione, 1. podkreśla, że Unia Europejska to przede wszystkim wspólnota wartości, z których najcenniejsze to poszanowanie praw człowieka i podstawowych wolności, demokracja i praworządność, równość i brak dyskryminacji; 2. stwierdza, że instytucje i państwa członkowskie UE mają obowiązek zapewnienia przestrzegania, ochrony i wspierania praw człowieka przysługujących mieszkańcom Europy, co przewiduje Europejska konwencja praw człowieka, Europejska karta praw podstawowych, art. 6 Traktatu o Unii Europejskiej oraz dyrektywy 2000/43/WE i 2000/78/WE; 3. ponownie wzywa Komisję do zagwarantowania we wszystkich dziedzinach zakazu dyskryminacji ze względu na orientację seksualną poprzez ukończenie prac nad pakietem antydyskryminacyjnym opartym na art. 13 traktatu, bez którego lesbijki, geje, biseksualiści i inne osoby spotykające się z wieloraką dyskryminacją nadal będą na nią narażone; wzywa do dekryminalizacji homoseksualizmu na całym świecie; 4. ustanawia 17 maja dorocznym Międzynarodowym Dniem Walki z Homofobią; 5. wzywa Komisję Europejską do przyspieszenia przeglądu wdrażania dyrektyw antydyskryminacyjnych i do wszczynania wobec państw członkowskich postępowania przed trybunałem w razie naruszenia zobowiązań w ramach UE; 6. przypomina wszystkim państwom członkowskim, że orzecznictwo Europejskiego Trybunału Praw Człowieka uznało, że swoboda zgromadzeń przysługuje nawet w przypadku, gdy wygłaszane poglądy są kontrowersyjne dla większości społeczeństwa oraz że, konsekwentnie, zakaz marszów równości oraz niezapewnianie właściwej ochrony ich uczestnikom stanowi naruszenie zasad chronionych Europejską konwencją praw człowieka; zachęca wszystkie właściwe władze, zwłaszcza władze lokalne, do zezwalania na takie marsze i do odpowiedniej ochrony uczestników; 7. potępia dyskryminacyjne uwagi wygłaszane przez przywódców politycznych i religijnych pod adresem homoseksualistów, ponieważ podsycają one nienawiść i przemoc, nawet jeśli zostaną później wycofane, i zwraca się do hierarchii odpowiednich organizacji o potępienie tego rodzaju uwag; 8. ponawia wezwanie skierowane do wszystkich państw członkowskich o ustanowienie przepisów prawnych, aby zwalczyć dyskryminację związków osób tej samej płci i zwraca się do Komisji o przedstawienie wniosków mających zapewnić stosowanie zasady wzajemnego uznawania również w tej sferze, aby zagwarantować swobodny przepływ wszystkich osób w UE bez dyskryminacji; 9. solidaryzuje się z działaczami walczącymi o podstawowe prawa i obrońcami równych praw dla lesbijek, gejów, biseksualistów i transseksualistów oraz wyraża swe poparcie dla nich; 10. wzywa właściwe władze polskie, by powstrzymały się od proponowania lub przyjmowania ustawy w formie przedstawionej przez polskiego wicepremiera i ministra edukacji, a także od wdrażania środków mających na celu zastraszanie organizacji lesbijek, gejów, biseksualistów i transseksualistów; 11. wzywa właściwe władze polskie do publicznego potępienia oświadczeń osób publicznych wzywających do dyskryminacji i nienawiści ze względu na orientację seksualną i do zastosowania środków przeciwko tego rodzaju wystąpieniom; uważa, że jakiekolwiek inne zachowanie stanowiłoby naruszenie art. 6 traktatu UE; 12. zwraca się do władz polskich o ułatwianie realizacji działań w ramach Roku Równych Szans 2007, a do Komisji o monitorowanie tych działań, w szczególności przepisu uzależniającego finansowanie od zapewnienia, że w programach krajowych w równorzędny sposób zajęto się wszystkimi przyczynami dyskryminacji; 13. zwraca się do Konferencji Przewodniczących, aby wysłała do Polski delegację, która zbada sytuację w celu uzyskania jasnego jej obrazu i podjęcia dialogu ze wszystkimi zainteresowanymi stronami; 14. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządom państw członkowskich, krajów przystępujących i kandydujących oraz Radzie Europy.