W orędziu piszą, że Europa jest kontynentem o dużych możliwościach, że „jest ziemią obiecaną, często niedostępną dla biednych, którzy pukają do jej bram i szukają miejsca nadziei i sprawiedliwości”, ale także, że jest kontynentem z ubóstwem o różnych obliczach. Zakonnice i zakonnicy podkreślają, że osoby konsekrowane na różnych etapach historii przyczyniły się w istotny sposób do ukształtowania tożsamości kulturowej i do odkrycia ludzkich i chrześcijańskich wartości, i że pragną, aby te korzenie nie zostały zatracone. Podczas tygodniowego spotkania (11-17 lutego 2008 r.) uczestnicy Unii zastanawiali się, co przynosi Europie życie wspólnotowe. Dlatego orędzie prawie w całości poświęcili tej kwestii. „Ten wkład pragniemy wnieść w tworzenie Europy jako osoby konsekrowane i równocześnie jako jej obywatele” - deklarują. Przedstawiciele konferencji zakonnych piszą, że religijne życie wspólnotowe jest miejscem spotkania z Chrystusem, jest szkołą, w której uczymy się przechodzenia od „ja” do „my”, jest szkołą relacji, pojednania i przebaczenia oraz gościnności. Zdaniem uczestników zebrania generalnego religijne życie wspólnotowe naznaczone Ewangelią zakłada również misję głoszenia Królestwa Bożego. „Aby ją wypełnić należy szukać nowych dróg: skromna obecność pomiędzy ludźmi, rosnąca współpraca pomiędzy instytutami a świeckimi i nowy język, będący językiem nadziei, solidarności i miłosierdzia” – piszą w ostatnich zdaniach orędzia. Poniżej publikujemy pełny tekst orędzia w tłumaczeniu dwóch polskich franciszkanów: o. Roberta Kiełtyki i o. dk. Grzegorza Romańskiego. Unia Europejskich Konferencji Wyższych Przełożonych Zakonnych (UCESM) powstała w 1983 r. Służy wzajemnej współpracy pomiędzy zakonami i odczytywaniu roli osób konsekrowanych we współczesnym świecie.

Orędzie Europejskiego Zebrania Generalnego Unii Europejskich Konferencji Wyższych Przełożonych Zakonnych

Europa jest kompleksową rzeczywistością, ukształtowaną przez różne kultury, grupy etniczne i języki, przejawiającą się w różnych religiach i wyznaniach. Europa jest kontynentem o dużych możliwościach, z dużym zaangażowaniem na rzecz solidarności, ale również z ubóstwem o różnych obliczach; Europa jest śmiałym projektem w poszukiwaniu jedności, zagrożonej przez nacjonalistyczne indywidualizmy. Europa jest ziemią obiecaną, często niedostępną dla biednych, którzy pukają do jej bram i szukają miejsca nadziei i sprawiedliwości.