Kardynał Walter Kasper kończy 75 lat

Zgodnie z przepisami prawa kanonicznego, kardynał skierował do Benedykta XVI list, w którym oddał się do jego dyspozycji w sprawie dalszej służby Kościołowi. Ostatecznie papież osobiście zdecyduje o tym, czy zgodzi się na przejście kard. Kaspera na emeryturę, czy też pozostawi go na zajmowanym dotychczas stanowisku. Urodzony 5 marca 1933 w Heidenheim ( Badenia-Wirtembergia, płd. Niemcy) w rodzinie nauczycielskiej, przyszły hierarcha kształcił się w seminariach duchownych w Tybindze i Monachium. Święcenia kapłańskie przyjął 6 kwietnia 1957 r. Rok później, w wieku 25 lat zaczął wykładać w seminarium w Tybindze, a w 1961 r., po ukończeniu dalszych studiów w 1961 r. został profesorem teologii na Uniwersytecie w Tybindze, a następnie w Münster, gdzie w 1969 był dziekanem wydziału teologicznego, a w rok później objął podobne stanowisko w Tybindze. Wykładał również gościnnie m.in. w Waszyngtonie. W 1985 r. został członkiem Międzynarodowej Komisji Teologicznej, działającej w ramach Kongregacji Nauki Wiary. Uczestniczył także jako specjalny sekretarz w Nadzwyczajnym Zgromadzeniu Synodu Biskupów w 1985 r. 4 kwietnia 1989 r. Jan Paweł II mianował go biskupem Rottenburga-Stuttgartu. Sakrę biskupią przyjął 17 czerwca tegoż roku. Sławę międzynarodową Walter Kasper zyskał m.in. dzięki licznym książkom o tematyce teologicznej, tłumaczonym na wiele języków, również na polski. W 1994 r. bp Kasper został współprzewodniczącym Międzynarodowej Komisji Katolicko-Luterańskiej ds. Dialogu Teologicznego. W 1999 r. papież powołał go na sekretarza Papieskiej Rady ds. Popierania Jedności Chrześcijan. Na konsystorzu 21 lutego 2001 r. został kardynałem, po czym 3 marca tegoż roku Ojciec Święty mianował go przewodniczącym tejże Papieskiej Rady. W urodzinowym wywiadzie dla niemieckojęzycznych agencji katolickich kard. Kasper powiedział, że w kontaktach zarówno z Kościołami prawosławnymi, jak i tradycji wschodniej, uczyniono wyraźne postępy. Natomiast w stosunku do Kościołów reformacji po podpisaniu wspólnej deklaracji o usprawiedliwieniu nie doszło do oczekiwanego wielkiego przełomu, mimo iż na poziomie parafii i diecezji panują generalnie dobre stosunki. Jednak,jak zauważył hierarcha, obecnie również w kręgach ewangelickich widoczny jest „wewnętrzny przełom oraz ruchy teologiczne, które posuwają dialog ekumeniczny o wiele dalej”. Jeśli chodzi o wartości etyczne, Kościół katolicki utrzymuje z niektórymi wspólnotami ewangelikalnymi współpracę czasem lepszą, niż z niektórymi Kościołami tradycyjnie protestanckimi. "W opcji ekumenicznej nic się nie zmieniło za pontyfikatu Benedykta XVI" - stwierdził przewodniczący Papieskiej Rady. „Ekumenizm nie jest opcją, którą można mieć, albo nie mieć, lecz jest świętym obowiązkiem wynikającym z misji Jezusa Chrystusa” - zapewnił kard. Kasper. Dodał, że dzisiaj papieżowi mniej chodzi o spektakularne gesty, a bardziej o pogłębienie teologiczne i ukierunkowanie na to, co jest wspólne. Za jedno z najprzyjemniejszych doświadczeń pracy w Rzymie niemiecki purpurat uważa kontakt z przedstawicielami judaizmu. Podkreślił, że w tym kręgu, z biegiem lat trwania dialogu religijnego i współpracy nad konkretnymi problemami, wykształciła się przyjaźń, która "trwa niezależnie od wszelkich trudnych sytuacji”. Kard. Walter Kasper jest "człowiekiem ekumenizmu". Zawsze ostrzegał przed myśleniem w ruchu ekumenicznym w kategoriach konkurencji. "Ukrywanie różnic między Kościołami pod formułami kiepskich kompromisów jest równie błędne, jak kwestionowanie osiągniętych kompromisów". Niezmordowanie powtarza, że „dla ekumenizmu nie ma alternatywy”. Jest też przekonany, iż pojednania podzielonych wyznań nie mogą dokonać ludzie. Górę nad strukturalną integracją musi wziąć „jedność serc”. Z wielkim zaangażowaniem kard. Kasper broni stanowiska Kościoła. Ostatnio wielokrotnie wyjaśniał wątpliwości, jakie zgłaszała strona protestancka w związku z opublikowanym w połowie ub. roku dokumentem Kongregacji Nauki Wiary pt. „Odpowiedzi na pytania dotyczące niektórych aspektów nauki o Kościele". Zapewnił, że dokument jest wezwaniem do dialogu. "Nie jesteśmy przeciwnikami, ani konkurentami, lecz jednym ludem Bożym" - podkreślił. Jednocześnie ostrzegł przed "ekumenicznym pustym przebiegiem" dodając, że potrzebne są prawda, miłość i wielkoduszne przebaczenie. Jedną z największych jego zasług jest podpisanie przez katolików i luteran 31 października 1999 r., w Dniu Reformacji, wspólnej deklaracji o usprawiedliwieniu. Kard. Kasper jest człowiekiem uznawanym i wysoko cenionym zarówno w Watykanie, jak i na świecie, nie tylko jako "minister ds. ekumenizmu", lecz także jako teolog, autor licznych dzieł naukowych, tłumaczonych również w Polsce. Najważniejsze z nich, to "Jezus Chrystus" (1974) oraz trzykrotnie już wznawiany "Leksykon teologii i Kościoła". W 2006 r. opublikował w angielskiej i włoskiej wersji językowej "Podręcznik ekumenizmu duchowego". Kard. Kasper otrzymał ponad 20 doktoratów honoris causa (w USA, Kanadzie, Belgii, Hiszpanii, Rumunii i w Niemczech, a w 2007 roku w Polsce na Uniwersytecie Opolskim). W maju 2003 r. kard. Kasper otrzymał doktorat honoris causa wyższej szkoły pallotyńskiej w Vallendar. Pod koniec 2005 r. w uczelni tej utworzono Instytut Kardynała Waltera Kaspera ds. Teologii, ekumenizmu i duchowości, którego celem jest "międzynarodowa promocja teologii i dzieła życia kard. Kaspera". W 2004 r. rząd Niemiec uhonorował kard. Kaspera Wielkim Orderem Zasługi z Gwiazdą i Wstęgą.