Godność czy sukces? Podsumowanie III Kongresu Kultury Chrześcijańskiej

Prof. Pajdzińska przytoczyła fatalne dla Polski statystyki. W naszym kraju środki na badania naukowe utrzymują się na poziomie 0,7 proc. wydatków na badania, ponoszonych łącznie przez kraje UE (dla porównania – nasz udział w populacji Unii wynosi 7,8 proc., a w PKB – 2,2 proc.). Prof. Piotr Gutowski z KUL zaznaczył, że reforma polskiej nauki jest fragmentem szerokiego kontekstu reformy państwa. Z przykrością stwierdził, że reforma nauki, mimo obietnic nie stała się konkretnym celem dotychczasowych ekip rządzących. W czasie dyskusji podkreślano zgodnie, że nie można marginalizować nauk humanistycznych, a jedynie więcej od nich wymagać, zwracając uwagę, że powinny one być finansowane z budżetu państwa „Uważam, że badania w tym zakresie, jako podstawowe dla naszej tożsamości i kultury narodowej, a równocześnie pochłaniające – jak wiemy – stosunkowo niewielkie sumy, winny być finansowane zasadniczo w całości, poprzez utworzenie specjalnego funduszu państwowego na ten cel” – powiedział prof. Białas. Kobiety a Kościół Panel zatytułowany „Kobiety a Kościół: wspólnota wartości, zatroskania i oczekiwania” cieszył się ogromnym zainteresowaniem uczestników. S. Małgorzata Chmielewska ze wspólnoty Chleb Życia, zwróciła uwagę, że pytanie o rolę kobiet w Kościele ma sens tylko wtedy, gdy towarzyszy mu drugie, o rolę mężczyzn. - Dla mnie Kościół jest wspólnotą komplementarnych darów i wzajemnej służby. Zarówno kultura, jak życie społeczne i polityczne wmawia nam, że istnieje walka płci, a Kościół niesie przesłanie pokoju i jedności. Bóg stworzył mężczyznę i kobietę komplementarnie. Jedni drugim jesteśmy potrzebni – zapewniała. Pedagog dr Dorota Kornas-Biela z KUL wypominała kobietom, że brakuje im „siostrzanej solidarności” i wzajemnego wspierania się. Nakreśliła problemy, z jakimi spotykają się w Kościele kobiety samotne i mężatki. Zauważyła, że potencjał tych pierwszych bywa często niewykorzystany, bo albo z powodu obaw przed niezrozumieniem czy posądzeniem o złe intencje nie chcą się angażować w życie Kościoła, albo – „nikt ich nie najął”. Mówiąc o roli kobiety w rodzinie dr Kornas-Biela wyliczała dziedziny, w których kobiety potrzebują większego wsparcia ze strony Kościoła. To m.in. kwestia planowania rodziny czy wsparcia w sytuacji dylematów moralnych przed urodzeniem dziecka, które pojawiają się na skutek rozwoju medycyny. Oczekiwałaby tu większej edukacji kapłanów w tym zakresie, ale podkreślała, że takiego wsparcia muszą też udzielać same kobiety. Na kobiecy charakter Kościoła zwracała uwagę Joanna Krupska ze Związku Dużych Rodzin, matka siedmiorga dzieci. Podkreśliła, że figurą Kościoła jest Maryja a o Kościele mówi się jako o matce wiernych. – Powołanie Kościoła do bycia matką, odpowiada też powołaniu kobiety do bycia matką. Także budowanie rodziny przypomina budowanie Kościoła – mówiła. Mówiąc o realizowaniu się kobiety poprzez macierzyństwo zwróciła uwagę, że choć nie każda kobieta jest fizycznie matką, macierzyństwo pozostaje zawsze filarem kobiecej wrażliwości. Pomaga to kobietom realizować się w pracy, wymagającej budowania więzi i wyjaśnia obecność wielkiej liczby kobiet w organizacjach niosących pomoc.