W niedzielę nie kupuję

Ponura presja doczesności

Stało się. Po trwającym zaledwie kilka tygodni eksperymencie, radni Radomia wycofali się ze swej decyzji ograniczającej (a nie zakazującej, jak podaje większość mediów) handel w niedzielę. Jedna z gazet ogłosiła zakończenie bitwy. Kto poniósł klęskę? Kto zwyciężył? Więcej przegranych Na pozór odpowiedź jest prosta: wygrali handlowcy (a właściwie właściciele wielkich sieci handlowych) i dziennikarze, którzy zadziwiająco solidarnie wystąpili przeciwko radomskiej uchwale. Wygrali też ci klienci, którzy chodzenie między półkami i załapywanie się na realizowane czasami w poniżający człowieka sposób promocje, uznali za najlepszy sposób spędzania czasu wolnego. Przegrali pracownicy sklepów i och rodziny. Grupa przegranych jest jednak większa. Nie wygrali też właściciele małych sklepów, którzy najczęściej uzasadniają ich otwarcie w niedzielę uzasadniają faktem, że muszą to robić, skoro otwarte są wielkie centra handlowe. Ruch w ich placówkach jest niewielki, zarobek żaden, natomiast oni i ich pracownicy nie mają niejednokrotnie żadnej szansy na odpoczynek. Nie wygrali działacze związkowi, którzy próbowali w cywilizowany sposób doprowadzić do normalności pod względem przestrzegania praw pracowniczych w jednej z wielu dziedzin naszej gospodarki. Po raz kolejny okazało się, że zgodną z przepisami drogą niewiele można zdziałać. Nawet w tak drobnej sprawie wydaje się konieczne sięganie po protesty, pikiety, może nawet strajki itp. Nie wygrali również ludzie wierzący, chrześcijanie, dla których niedziela powinna być dniem świętym, poświęconym Bogu i ludziom. Po cichutku, na paluszkach Kiedy przed laty hipermarkety niepewnie wchodziły na nasz rynek, wcale nie handlowały w niedzielę. To nie był dzień na zakupy. Czynne były pojedyncze sklepy spożywcze w miastach, czasami ustalały między sobą dyżury, tak jak apteki. Otwieranie wielkich centrów handlowych w niedzielę pojawiło się stopniowo, wraz ze wzrostem ich liczby i koniecznością rywalizacji o klienta. Niejednokrotnie etapem pośrednim, do traktowania niedzieli jak zwykłego dnia handlowego, było prowadzenie sprzedaży bez przerwy, przez siedem dni w tygodniu. Większość hipermarketów z takiej formy działalności zrezygnowała, zachowując jednak handel w niedzielę.