Bp Greger o spotkaniu z papieżem

Przemówienie kard. Stanisława Dziwisza podczas spotkania z Ojcem Świętym Franciszkiem biskupów z Metropolii Krakowskiej (także z Diecezji Bielsko-Żywieckiej), Warszawskiej i Ordynariatu Polowego (za www.episkopat.pl):

Ojcze Święty,

1. Stoją przed Tobą biskupi dwóch polskich metropolii i ordynariatu polowego. Metropolię krakowską tworzą: archidiecezja krakowska i trzy diecezje: bielsko-żywiecka, kielecka i tarnowska. Do metropolii warszawskiej należy: archidiecezja warszawska, warszawsko-praska i płocka.

Przede wszystkim wyrażam radość nas wszystkich, że możemy się spotkać z Biskupem Rzymu, a więc Biskupem Kościoła, który "przewodniczył w miłości wszystkim Kościołom", jak Ojciec Święty podkreślił zaraz po swoim wyborze, nawiązując do słów św. Ignacego z Antiochii. Cieszymy się ze spotkania z Piotrem naszych czasów. W imieniu wszystkich tu obecnych pasterzy pozdrawiam serdecznie Waszą Świątobliwość, zapewniając o naszej wierności i oddaniu. Od 13 marca ubiegłego roku śledzimy z wielką uwagą nowy pontyfikat. Wsłuchujemy się w słowa Papieża. Cieszymy się, że jego głos rozbrzmiewa w całym świecie, nie tylko w Kościele. Twoje nauczanie, Ojcze Święty, staramy się czynić naszym programem duszpasterskim.

  Ks. Jacek M. Pędziwiatr /GN Kard. Stanisław Dziwisz 2. Nasze dwie Metropolie, położone na południu i w centrum Polski, są oczywiście dosyć zróżnicowane, ale stanowią żywy Kościół. Tytułem przykładu podam, że archidiecezja krakowska liczy około tysiąca dwustu kapłanów diecezjalnych i około tysiąca kapłanów zakonnych. Diecezja tarnowska ma tysiąc trzystu kapłanów diecezjalnych. Archidiecezja warszawska liczy siedemset pięćdziesiąt kapłanów diecezjalnych i niemal pięćset kapłanów zakonnych. W ostatnich dziesięcioleciach Kościół w Polsce został pobłogosławiony licznymi powołaniami kapłańskimi i zakonnymi. Teraz jest ich mniej, ale mamy liczny zastęp księży młodych, dobrze uformowanych i wykształconych. Ich współpraca z biskupami układa się dobrze. Dzielimy się powołaniami z innymi Kościołami w świecie w ramach "fidei donum". Wielką nadzieją Kościoła w Polsce są także ruchy i stowarzyszenia wiernych świeckich. Zdajemy sobie sprawę, że dysponują oni wielkim, jeszcze niewykorzystanym potencjałem ewangelizacyjnym. Nasze parafie przypominają niekiedy "śpiącego olbrzyma", którego trzeba obudzić, aby radość Ewangelii docierała do wszystkich obojętnych, żyjących poza Kościołem.

W naszej pracy duszpasterskiej priorytetem jest rodzina. Przeżywa ona pewien kryzys, a jego oznaką jest znacząca liczba rozwodów i mała liczba przychodzących na świat dzieci. Znakiem nadziei jest zmniejszona radykalnie liczba aborcji w porównaniu z okresem, gdy uchwalone w systemie komunistycznym prawo było niezwykle liberalne. Wielkie emocje i ostre dyskusje budzi sprawa zapłodnienia in vitro oraz ideologia gender. Naszym priorytetem jest także młodzież. Generalnie system katechezy w naszych diecezjach funkcjonuje dobrze. Z katechezą docieramy do dzieci i młodzieży w szkołach. Natomiast braki obserwujemy w ich praktykach religijnych. Opieką duszpasterską obejmujemy także studentów wyższych uczelni. Warszawa i Kraków stanowią wielkie centra akademickie. Zdajemy sobie jednak sprawę, że nie docieramy do wszystkich studentów. W samym Krakowie jest ich ponad dwieście tysięcy.

3. Ojcze Święty, dotknąłem tylko niektórych problemów naszych Kościołów. Szerzej napisaliśmy o nich w naszych sprawozdaniach przed wizytą. Powierzamy wszystkie nasze problemy i nadzieje Twojej modlitwie. Prosimy także o apostolskie Błogosławieństwo na dalszą pracę i trud. Nie muszę przypominać, z jak wielką radością i nadzieją czekamy na Twą wizytę w Polsce w kontekście Światowego Dnia Młodzieży 2016. Jesteśmy także ogromnie wdzięczni za zapowiedzianą kanonizację błogosławionych Papieży: Jana XXIII i Jana Pawła II w Niedzielę Bożego Miłosierdzia. Jest to wielki dar dla Kościoła, pełniącego misję we współczesnym świecie.

Ojcze Święty, dziękujemy.