U paulinów rozpoczynają się „Pawełki”

„Pawełki” stanowią przygotowanie do najważniejszej uroczystości dla paulinów, czyli wspomnienia Pawła z Teb, który uważany jest za patriarchę i patrona Zakonu. W Kościele Pierwszy Pustelnik wspominany jest 15 stycznia, ale uroczystości z udziałem wiernych zawsze mają miejsce w niedzielę po tym wspomnieniu. W tym roku będzie to 18 stycznia.

- To szczególny czas przemiany serc dla wszystkich – zauważył o. Andrzej Grad. Podkreślił, że „poprzez udział w nabożeństwie mamy przypomnieć sobie życie św. Pawła na pustyni, jego spotkanie sam na sam z Bogiem i na nowo rozkochać się w życiu, jakie on prowadził, po to, by nie poprzestać na tym co zewnętrzne, ale by zmieniać nasze serca”.

Św. Paweł Pierwszy Pustelnik żył w Egipcie na przełomie III i IV wieku. Ponad 90 lat spędził na pustyni, sam na sam z Bogiem. Kiedy w połowie XIII w. na Węgrzech powstawał nowy zakon, do którego w początkach wstępowali różni pustelnicy, jako patriarchę obrano właśnie św. Pawła.

Na Jasnej Górze nabożeństwo „pawełkowe " rozpoczyna się każdego dnia o godz. 18.00. Zakonnicy udają się w procesji z zakrystii do bazyliki, a z niej - do bocznej kaplicy Denhoffów, dedykowanej Patriarsze Paulinów. Śpiewają hymny o prześladowaniach pierwszych chrześcijan i życiu Pawła na pustyni, a potem słuchają nauk o misji św. Pawła z Teb.

W tym roku kazania nowennowe skoncentrowane będą ściśle wokół życia i posługi św. Pawła – Chluby pustyni. To w nawiązaniu do niedawno wydanej książki „Ozdoba Pustyni czyli żywot św. Pawła I Pustelnika”, którą opracował prawie 300 lat temu o. Matthias Fuhrmann, profes Zakonu Paulinów prowincji austriackiej. Prezentacją tej pozycji paulini rozpoczęli Rok Życia Konsekrowanego. „Chluba pustyni czyli żywot św. Pawła z Teb” w części pierwszej przedstawia historię życia, Pisma Świętego i komentarzy Świętych Ojców, według zasad historii i ascetyki, dla pomnożenia czci tego wielkiego świętego. Część druga zawiera opisy przeniesienia relikwii i cuda dokonane za wstawiennictwem św. Pawła Pustelnika.

W czasie „Pawełek” każdego dnia inny z ojców będzie głosił rozważania według tematów: „Chluba pustyni” – Ojczyzna i narodziny Pawła, „Chluba pustyni” - Paweł starannie wychowany, „Chluba pustyni” – Paweł podąża za głosem powołania, „Chluba pustyni” – Demon różnymi pokusami niepokoi Pawła, „Chluba pustyni” – Paweł w ukochanej pustelni, „Chluba pustyni” – pochwała życia pustelniczego, „Chluba pustyni” – Pawłowi pożywienia i ubrania dostarcza palma, „Chluba pustyni” – o rozmowach Pawła i Antoniego.

Zakończeniem każdego nabożeństwa pawełkowego jest ucałowanie przez zakonników i wiernych relikwii św. Pawła Pustelnika. Pochodzący z XVII wieku relikwiarz wykonany jest w kształcie herbu paulińskiego: palmy z dwoma lwami po bokach i kruka z bochenkiem chleba w dziobie. Zakonnicy podchodzą do relikwiarza według zasady pierwszeństwa w powołaniu zakonnym, czyli od najstarszego do najmłodszego. Na Jasnej Górze niemal na każdym kroku napotykamy herb Zakonu, nawiązujący poprzez symbole do scen z życia św. Pawła. Widzimy na nim palmę, która dostarczała św. Pawłowi owoców i liści na szatę, kruka przynoszącego mu przez lata chleb oraz dwa lwy, z którymi żył w przyjaźni, a które po śmierci św. Pawła wygrzebały dół na jego grób.

Wyjątkowo uroczysty charakter mają ostatnie „Pawełki” świętowane zawsze w niedzielę po liturgicznym wspomnieniu Pustelnika. Wtedy na nabożeństwo przychodzą głównie rodziny z dziećmi. Pustelnik uznawany jest bowiem za szczególnego opiekuna najmłodszych i matek spodziewających się rozwiązania lub pragnących mieć potomstwo. Biskup celebrans podchodzi do każdego dziecka i błogosławi je. Najmłodsi otrzymują przygotowane przez paulinów upominki w postaci obrazków, słodyczy i owoców pustyni – daktyli i fig.

O. Arnold Chrapkowski, generał Zakonu Paulinów podkreślił, że najbliższy czas powinno charakteryzować przede wszystkim pragnienie wewnętrznej odnowy i zastanowienie się nad zewnętrznym świadectwem życia. -Trzeba wrócić do fundamentu naszego powołania, do Tego, który po imieniu nas wezwał – powiedział o. Generał. Zauważył, że potrzeba dokonać dogłębnego rachunku sumienia co do powołania i to zarówno w wymiarze indywidualnym, jak i wspólnotowym. „Trzeba na nowo przylgnąć do Ewangelii, byśmy byli prorokami w tym świecie i byśmy umieli nieść drugiemu człowiekowi nadzieję”, zachęca o. Chrapkowski.

Na świecie, na wszystkich kontynentach, poza Azją, posługuje ponad 500 paulinów.