Benedykt XVI: Tylko solidarność pozwoli przeżyć bolesne próby

Oto polski przekład papieskiego przesłania: Do drogiego arcybiskupa Giuseppe Molinariego i do was wszystkich, drodzy bracia i siostry w Panu. W tych dramatycznych godzinach, gdy ogromna tragedia dotknęła waszą ziemię, czuję się duchowo obecny pośród was, by dzielić waszą trwogę, błagać Boga o wieczne odpoczywanie dla ofiar, o szybki powrót do zdrowia rannych, a dla wszystkich odwagę nieustawania w nadziei bez upadania na duchu. Poprosiłem mego sekretarza stanu, by pojechał przewodniczyć tej nadzwyczajnej celebracji liturgicznej, podczas której wspólnota chrześcijańska zgromadziła się wokół swoich zmarłych, aby oddać im ostatnią posługę. Jemu oraz memu osobistemu sekretarzowi powierzam przekazanie wam osobiście wyrazów mego pełnego smutku uczestnictwa w żałobie tych, którzy opłakują swoich najbliższych porwanych przez katastrofę. W takich chwilach jak ta, źródłem światła i nadziei pozostaje wiara, która w tych właśnie dniach mówi nam o cierpieniu Syna Bożego, który dla nas stał się człowiekiem: Jego męka, Jego śmierć i Jego zmartwychwstanie niechaj będą dla nas źródłem pocieszenia i otworzą serce każdego na kontemplację tego życia, w którym „śmierci już nie będzie, ani żałoby, ni krzyku, ni trudu już odtąd nie będzie, bo pierwsze rzeczy przeminęły” (Ap 21,4). Jestem pewien, że przy zaangażowaniu wszystkich można stawić czoła najpilniejszym potrzebom. Gwałtowny wstrząs spowodował wyjątkowo trudną sytuację. Śledziłem rozwój niszczycielskiego zjawiska sejsmicznego od pierwszego wstrząsu, który był odczuwalny także w Watykanie i z uznaniem odnotowałem narodziny rosnącej fali solidarności, dzięki której można było zorganizować pierwszą pomoc w perspektywie coraz bardziej znaczącej działalności zarówno państwa, jak i instytucji kościelnych, jak również osób prywatnych. Stolica Apostolska zamierza odegrać swoją rolę, wspólnie z parafiami, instytutami zakonnymi i lokalnymi stowarzyszeniami. Oto moment zaangażowania w harmonii z organizacjami państwa, które już działają w sposób godny pochwały. Tylko solidarność pozwoli przeżyć tak bolesne próby. Najświętszej Dziewicy zawierzam osoby i rodziny dotknięte tą tragedią, a za Jej macierzyńskim wstawiennictwem proszę Pana, by otarł każdą łzę i zagoił wszelką ranę, i przesyłam każdemu specjalne, pokrzepiające błogosławieństwo apostolskie. Watykan, 9 kwietnia 2009 r. ml/maz