Jasna Góra: Pielgrzymka Głuchych i Głuchoniemych

Mszy przewodniczył były duszpasterz niewidomych i głuchoniemych, a obecnie rektor Papieskiego Instytutu Teologicznego w Częstochowie, ks. prof. Marian Duda. W liturgii uczestniczyli też tłumacze, którzy za pomocą języka migowego przekazywali zgromadzonym jej treść.

Ks. Duda podkreślał w homilii znaczenie w życiu człowieka miłości jego własnej matki, ale też matki wszystkich chrześcijan - Maryi. "Miłość wobec Maryi okażemy najlepiej, gdy będziemy słuchać, tak jak ona słuchała swojego Syna. (...) Maryja była kobietą, która ciągle słuchała. Nie chodzi o słuchanie przez aparat słuchu, można mieć uszy i nie słyszeć, chodzi o słuchanie sercem" - podkreślił ks. Duda.

Przybyli w sobotę do sanktuarium pątnicy reprezentowali m.in.: Bielsko-Białą, Bytom, Częstochowę, Gdynię, Gliwice, Gniezno, Katowice, Krotoszyn, Kutno, Lublin, Kalisz, Kielce, Kraków, Nowy Sącz, Ostrów Wlkp., Pszczynę, Radomsko, Rybnik, Rzeszów, Tarnowskie Góry, Warszawę, Wrocław, Zabrze, Zduńską Wolę, Żyrardów i Żywiec.

Według informacji biura prasowego Jasnej Góry, Kościół w Polsce ma znaczny wkład w działalność na rzecz osób niesłyszących. Pierwszą szkołę dla dzieci głuchych założył w 1817 r. pijar ks. Jakub Falkowski. Także pierwszy słownik języka migowego w Polsce, wydany w 1879 r., został opracowany przez księży - Józefa Hollaka i Teofila Jagodzińskiego.

Specjalistyczne duszpasterstwo głuchych i głuchoniemych rozpoczęło swą działalność w 1905 r. w diecezji katowickiej, gdzie głuchoniemi utworzyli stowarzyszenie pod nazwą: "Katolicki Związek Głuchoniemych pod wezwaniem św. Józefa". Nabożeństwa dla głuchych z Katowic i okolicy zainicjował w 1909 r. ks. Jan Wodarz.

Od 1953 r. z inicjatywy ks. Konrada Lubosa i ks. Jana Urbaczki w Domu Prowincjalnym Sióstr Służebniczek w Katowicach-Panewnikach zaczęto organizować kursy dla duszpasterzy głuchoniemych. Inicjatywa ta spotkała się z uznaniem władz Kościoła Katolickiego w Polsce i 22 lutego 1958 r. prymas Polski kard. Stefan Wyszyński powołał Ogólnopolski Sekretariat Duszpasterstwa Głuchoniemych.

Jego przewodniczącym został ks. Konrad Lubos, który w 1963 r. został też przez Episkopat powołany na krajowego duszpasterza głuchoniemych. Sekretariat posiadał także swojego opiekuna, z ramienia Episkopatu Polski był nim bp Herbert Bednorz z Katowic. Siedzibą Sekretariatu była Kuria Diecezjalna w Katowicach.

Obecnie prace duszpasterstwa głuchoniemych w Polsce koordynuje Krajowa Centrala Duszpasterstwa Głuchoniemych, której koordynatorem - a zarazem krajowym duszpasterzem głuchoniemych - jest ks. Jan Sołtysik. Opiekunem głuchoniemych z ramienia Episkopatu Polski jest metropolita katowicki abp Damian Zimoń.

W 1992 r. abp Zimoń wydał dokument "Promemoria w sprawach duszpasterstwa głuchoniemych w Polsce", określający zadania, jakie stawia się przed duszpasterzem niesłyszących i zalecający kandydatom na to stanowisko nie tylko ukończenie seminarium duchownego, lecz także kierunku surdopedagogicznego w uczelni pedagogicznej oraz pełnego dostępnego kształcenia w zakresie języka migowego.

W ostatnich latach zajęcia z zakresu języka migowego są prowadzone w seminariach duchownych, m.in. w Katowicach, Wrocławiu, Częstochowie, Gliwicach, Łodzi czy Ełku. Klerycy zgłębiają zagadnienia pastoralne związane z duszpasterstwem osób niesłyszących oraz uczą się języka migowego, aby móc w przyszłości pracować w środowisku osób głuchoniemych.