Jedność w różnorodności

Dzisiaj Benedykt XVI podczas nieszporów w bazylice Świętego Pawła za Murami będzie się modlił wraz z przedstawicielami innych Kościołów i Wspólnot kościelnych obecnych w Rzymie. W ten sposób zakończą się obchody kolejnego Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan. Papież zapowiedział, że w czasie wspólnej modlitwy zostanie odnowione zobowiązanie do bycia razem świadkami ukrzyżowanego i zmartwychwstałego Pana, ponieważ świadectwo chrześcijan żyjących w jedności jest najbardziej wiarygodnym i skutecznym środkiem głoszenia Ewangelii.

Cieszy, że papież dotyka istoty rzeczy. Nie chce podziałów między chrześcijanami. Tam gdzie jest ona uprawniona, akceptuje różnorodność. Idea jedności chrześcijan to nie przeciąganie liny. To raczej wspólne odkrywanie własnej tożsamości prowadzące do odkrycia, że wcale aż tak się nie różnimy. Przeświadczenie, że któraś ze stron dialogu ekumenicznego ma absolutny „patent na prawdę”, byłoby pychą. Skąd pewność, że zawsze robimy wszystko najlepiej?  Bóg powiedział nam na ucho?

Serialowy doktor House twierdzi, że religia to komunikacja w jedną stronę. Jeśli działa w obu kierunkach, to już psychoza. Można powiedzieć, że to jedna z wielu prowokacji ekscentrycznego lekarza. Warto jednak nad tym się chwilę zastanowić. Przekonanie, że ma się jakis bezpośredni kontakt z Bogiem bywa objawem pychy. Dobrze byłoby go mieć. Problem w tym, że On rzadko przemawia wprost. Niepewność to stan permanentny w życiu każdego chrześcijanina. Musimy to zaakceptować, bo inaczej po co nam wiara?

Papież zwraca uwagę na fundament: zmartwychwstanie Jezusa. Na wierze w tamto wydarzenie opiera się cała chrześcijańska nadzieja i tę wiarę Benedykt XVI chce głosić wraz z przedstawicielami innych wyznań. Wiele się mówi o wyzwaniach, wobec których staje dziś chrześcijaństwo: ekspansja islamu, postępująca laicyzacja społeczeństwa. Tylko zjednoczeni chrześcijanie mogą się temu przeciwstawić. Zamiast podnosić do rangi pryncypiów sprawy drugorzędne, lepiej głosić zmartwychwstanie i miłość Chrystusa. Tak postępując, nauczymy się większej pokory.