Rodzice dali mu indiańskie imię, które w języku Azteków znaczy „Mówiący Orzeł”

Urodził się w 1474 r. w pobliżu obecnej stolicy Meksyku. Rodzice dali mu indiańskie imię, które w języku Azteków znaczy „Mówiący Orzeł”. Należał do najbiedniejszej, a zarazem najliczniejszej klasy społeczności Azteków. Pracował na roli i zajmował się wyrabianiem mat. Gdy państwo Azteków zostało podbite przez Hiszpanów Juan Diego wraz z żoną przyjęli w 1524 r. chrzest. W kilka lat później, w 1529 r., żona Juana Diego zmarła, nie pozostawiając potomstwa. 

Mówi o. Stanisław Tasiemski, dominikanin. 

Juan Diego zamieszkał w pokoju, przygotowanym dla niego obok świątyni. Spędził tam resztę życia, opowiadając przybywającym do sanktuarium pielgrzymom o objawieniach, wyjaśniając prawdy wiary i przygotowując wielu do chrztu. 

Zmarł 30 maja 1548 r. w wieku 74 lat. W 1990 r. św. Jan Paweł II ogłosił go błogosławionym, a 31 lipca 2002 r., podczas swojej kolejnej pielgrzymki do Meksyku, włączył do grona świętych.