Warszawa: Studniówka "Afryki Nowaka"

  Archiwum Łukasza Wierzbickiego Kazimierz Nowak przez konsulatem w Kapsztadzie Inicjatorzy sztafety „Afryka Nowaka 2009 – 2011” o wyprawie:

Niezwykły wyczyn Kazimierza Nowaka nigdy nie został należycie doceniony. Naszą wyprawą chcemy przypomnieć o tym niezwykłym człowieku i jego podróży. Chcemy propagować postać i dokonania Kazimierza Nowaka w kraju i zagranicą. Liczymy, że naszą wyjątkową wyprawą zwrócimy uwagę na jego osiągnięcia i zapewnimy należne miejsce wśród najwybitniejszych podróżników i odkrywców.

W relacjach ze swojej wyprawy Nowak bardzo dużo uwagi poświęca ludziom. Uderza przenikliwość jego uwag na temat mentalności i stosunków panujących pomiędzy mieszkańcami Afryki. Podczas gdy cały świat widział w Afryce głównie kolonie i bogactwa naturalne, Nowak dostrzegał przede wszystkim człowieka i problemy społeczne. Dopiero dzisiaj-w obliczu współczesnych kryzysów dotykających Afrykę-widać wizjonerstwo i mądrość takiej oceny.

Naszą podróż po latach chcemy podporządkować właśnie zainteresowaniu ludźmi. Nie jedziemy po to żeby oglądać, lecz żeby poznawać. Chcemy przeżywać miejsca, do których dotrzemy. Najważniejsze będą kontakty z ludźmi, których spotkamy na naszej drodze. Kazimierz Nowak pokazał, że dysponując podstawową wiedzą o kulturze i mentalności napotkanych ludzi i traktując ich z szacunkiem należnym każdemu człowiekowi, można zjednać ich życzliwość. Pomoc, na którą ze strony tych ludzi liczymy będzie niezbędnym warunkiem sukcesu wyprawy. Mottem naszej podróży będzie afrykańskie przysłowie: najpierw sąsiad, później dom-najpierw towarzysz, później droga. Wierzymy, że dzięki takiemu podejściu szczęśliwie pokonamy całą trasę, którą zakończymy w Algierze.

Ryszard Kapuściński o Kazimierzu Nowaku (25 listopada 2006 roku, podczas odsłonięcia na poznańskim Dworcu Głównym PKP tablicy upamiętniającej pięcioletnią podróż Nowaka).

  AfrykaNowaka.pl Ryszard Kapuściński podczas odsłonięcia na poznańskim Dworcu Głównym PKP tablicy upamiętniającej pięcioletnią podróż Nowaka (25 listopada 2006 roku) „To wielki dzień dla Poznania, bo świętujemy dziś pamięć wielkiego Poznaniaka, człowieka, który dokonał nadzwyczajnego wyczynu, wydawałoby się nadludzkiego.

Wyczyn Kazimierza Nowaka zasługuje na to, by jego nazwisko znalazło się w słownikach i encyklopediach, by było wymieniane obok takich nazwisk jak Stanley i Livingstone.

Kazimierz Nowak był człowiekiem o ogromnej wyobraźni i ogromnej odwadze, człowiekiem nieustraszonym. Pokazał, że jeden biały człowiek, bezbronny zupełnie, nieposiadający żadnego uzbrojenia, a jedynie wiarę w drugiego człowieka, może przebyć samotnie wielki kontynent i to w czasach, gdy Europa zaczynała dopiero odkrywać Trzeci Świat. On uczył nas wtedy, w latach trzydziestych XX wieku, jak należy traktować Trzeci Świat i jego mieszkańców.

Tylko ktoś, kto zna te rejony, którymi on podróżował i sposób, w jaki to zrobił, może docenić to bohaterstwo połączone z niezwykłą skromnością. On się nie chwalił, on po prostu opisywał, co widział.

Trzeba pamiętać o tym, że jego zdjęcia są pewnym unikalnym fenomenem. W tym czasie nie fotografowano dużo Afryki, a jeżeli fotografowano, to sporadycznie i bardzo oficjalnie, wodzów plemion, uroczystości nadzwyczajne, pobyt białych w Afryce, natomiast on pokazuje Afrykę codzienną, pokazuje Afrykę taką, jaką ona była w tym czasie, jakiej już nie ma. Zachował dokument zupełnie nadzwyczajny.”