Sytuacja gospodarcza i polityczna w Wenezueli sprawia, że wielu mieszkańców tego kraju szuka pomocy zagranicą: w Kolumbii, Brazylii, Ekwadorze i Peru.
O sytuacji w Kolumbii, do której - jak mówią oficjalne dane - uciekło już 930 tys. mieszkańców Wenezueli (może ich być więcej) mówi Radiu Watykańskiemu o. Francesco Bortignon, misjonarz:
“Wenezuelczycy, którzy przybywają do Kolumbii nie mają jedzenia, lekarstw. Praca, którą wykonują w swym kraju, nie pozwala na zakup jednego jajka dziennie, a miesięczna pensja nie wystarcza na zakup pudełka jajek. W związku z tym brakuje pożywienia dla nich, dla dzieci oraz dla rodzin. Służba zdrowia w szpitalach nie leczy chorych. Opieka medyczna jest niewystarczająca. Niepewność jest przerażająca. Tutaj w Cucuta, na początku stanu kryzysowego mieliśmy sytuacje napięcia, szczególnie ze strony osób, które poczuły się dyskryminowane. Było poczucie, że pomoc udzielana jest Wenezuelczykom, a nie żyjącym tutaj na stałe. Dlatego w naszych stołówkach i centrach pomocy zaprowadziliśmy pewien stan równowagi pomiędzy pomocą dla miejscowych i dla migrantów. Także ci pierwsi doświadczają trudności, brakuje pracy. Dążymy do tego, aby zachować poczucie człowieczeństwa, szacunek dla każdego, cierpliwość, pragnienie dzielenia się pomimo trudności.”
"To dzieło nie okazało się chwilową inicjatywą, ale nabrało poważnego charakteru".
"Mamy nowe incydenty w naszym regionie i na Morzu Bałtyckim co tydzień, prawie każdego dnia".
Abp Galbas zaprasza na spotkanie o ochronie życia i zdrowia psychicznego.
Wielu liderów nadal mierzy zaangażowanie przez pryzmat wyników i realizacji celów.
"Chowanie urazy jest jak trzymanie się rozżarzonego węgla z zamiarem rzucenia nim w kogoś innego".
"Weźmiemy na cel tych, którzy (...) ułatwiają obchodzenie sankcji".
Rosja i Białoruś mogą przeprowadzić w Polsce operacje sabotażowe oskarżając Ukrainę.