W Strefie Gazy trudno o nadzieję na przyszłość

Mieszkańcy Strefy Gazy, którzy są przyzwyczajeni do życia w zamknięciu i pod embargiem muszą teraz zmagać się z ogniskami pandemii, która uderza przede wszystkim w najbiedniejszych. Dodatkowo zeszłej nocy niebo nad ich głowami było przecinane ogniem krzyżowym pomiędzy pozycjami Izraelczyków i Hamasu. Od miesiąca bez przerwy trwają akcje odwetowe – komentuje o. Gabriel Romanelli, franciszkanin z parafii św. Rodziny w Gazie.

W związku z czterema potwierdzonymi przypadkami zarażenia koronawirusem w południowej części miasta władze wprowadziły 48-godzinny zakaz wychodzenia z domów. Szczególnie trudna sytuacja panuje w obozach dla uchodźców. Mówi o. Gabriel Romanelli.

„Obozy są w rzeczywistości najbiedniejszymi dzielnicami Gazy. Kiedyś były to obozy z namiotami. Teraz są tam domki, w których trudno jest respektować godzinę policyjną, ponieważ czasami w jednym pokoju mieszka od 10 do 14 członków tej samej rodziny. Dlatego nie wiemy, jak się to wszystko skończy. Władze podzieliły terytorium Strefy, aby zapobiec przechodzeniu z jednego obszaru na drugi i w ten sposób ograniczyć możliwość rozprzestrzeniania się zakażenia – stwierdził o. Romanelli. Jest to w rzeczywistości kolejny podział prowadzący do sytuacji zamknięcia. Po ostatnich napięciach pomiędzy Izraelczykami i Palestyńczykami oprócz embarga, którego doświadczamy od wielu lat, codzienne życie stało się jeszcze trudniejsze. Jeśli wszystko idzie dobrze, dostęp do elektryczności mamy od czterech do sześciu godzin na dobę. Nikt nie może zwyczajnie wchodzić ani wychodzić poza najpoważniejszymi przypadkami.“