Pokój w Górskim Karabachu bolesny dla Ormian

Zdaniem ormiańskiego arcybiskupa Aleppo wielu Ormian uznało je za kapitulację. „Mam tylko nadzieję, że Górski Karabach nadal pozostanie ziemią, gdzie Ormianie będą mogli uczęszczać do swoich kościołów i żyć zgodnie ze swoimi tradycjami” – powiedział abp Boutros Marayati.

Dokument przewiduje, że Azerbejdżan utrzyma kontrolę nad podbitymi terytoriami. Armenia zaś powinna wycofać się z niektórych obszarów sąsiadujących z tym regionem. Grupy Ormian protestują przed parlamentem i innymi rządowymi budynkami w Erewaniu z krzykiem: „Nie poddamy się!”.

Jednak np. w Baku wiele osób wyszło na ulice, aby uczcić „zwycięstwo” i cieszyć się z pokoju. Ta radość jest uzasadniona, gdyż z Rosją, która jest sojusznikiem Armenii, i Azerbejdżanem wspieranym przez Turcję, wielu obawiało się, że jeśli napięcie będzie się utrzymywało, może to doprowadzić do podpalenia całego Kaukazu i Bliskiego Wschodu.

Konflikt zbrojny o Górski Karabach wybuchł pod koniec lat 80. i pochłonął dotychczas po obu stronach kilkadziesiąt tysięcy ofiar śmiertelnych. Górski Karabach, który ogłosił niezależność, znajduje się na terytorium Azerbejdżanu, ale jest zamieszkany głównie przez etnicznych Ormian. Południowy Kaukaz jest regionem o dużym znaczeniu strategicznym, bowiem przebiegają tamtędy rurociągi naftowe i gazowe przesyłające te surowce na światowe rynki.

Nie znamy liczby ofiar ostatniego konfliktu. Ormianie twierdzą, że zginęło około 1200 żołnierzy, a także wielu cywilów. Azerowie nie poinformowali o liczbie zabitych żołnierzy, ale twierdzą, że w wyniku bombardowań i pocisków zginęło co najmniej 80 cywilów.

Prezydent Rosji Władimir Putin, który także jest sygnatariuszem porozumienia, zapowiedział, że na granicy regionu i wzdłuż korytarza łączącego Armenię z Górskim Karabachem rozmieszczonych zostanie prawie 2 tys. rosyjskich żołnierzy.