Polska Rada Ekumeniczna po raz pierwszy przyznała swoje nagrody.
Nagroda została ustanowiona w tym roku. Zgodnie z regulaminem „przyznawana jest osobom fizycznym oraz prawnym i innym podmiotom, w kraju i za granicą, szczególnie zasłużonym dla ruchu ekumenicznego w Polsce i na świecie”. Kapitułę nagrody stanowi prezydium Polskiej Rady Ekumenicznej (PRE). Kapituła podjęła decyzję o nagrodzeniu w tym roku ośmiu osób. Za szczególne zasługi dla ruchu ekumenicznego kapituła postanowiła nagrodzić: Danutę i Zbigniewa Baszkowskich, Pelagię i bp. M. Włodzimierza Jaworskich, abp. Alfonsa Nossola, metropolitę Sawę, bp. Zdzisława Trandę i Krzysztofa Żuka.
Danuta i Zbigniew Baszkowscy z Kościoła Rzymskokatolickiego od lat są zaangażowani w działalność ekumeniczną. Założone przez nich Stowarzyszenie Pokoju i Pojednania „Effatha” organizuje w Warszawie comiesięczne Modlitewne Spotkania Ekumeniczne, w których biorą udział przedstawiciele kilkunastu Kościołów chrześcijańskich w Polsce. Danuta Baszkowska brała też czynny udział w organizacji Zjazdów Gnieźnieńskich, przyczyniając się do włączenia elementów ekumenicznych do ich programów. Jest też znana z zaangażowania charytatywnego.
Pelagia i bp M. Włodzimierz Jaworscy z Kościoła Starokatolickiego Mariawitów na wiele sposobów byli i są aktywni w ruchu ekumenicznym. Bp M. Włodzimierz Jaworski jako duchowny i zwierzchnik Kościoła Starokatolickiego Mariawitów był zaangażowany w działalność Polskiej Rady Ekumenicznej zarówno na jej poziomie lokalnym – w oddziale łódzkim – jak i centralnym. Gdy był biskupem naczelnym, rozpoczął się dialog mariawicko-rzymskokatolicki. Jego żona Pelagia była zaangażowana w prace komisji kobiet Polskiej Rady Ekumenicznej, a także Komitetu Krajowego Światowego Dnia Modlitwy. Kierowała też czasopismem „Mariawita”, na łamach którego podejmowane są tematy ekumeniczne.
Abp Alfons Nossol z Kościoła Rzymskokatolickiego uczestniczył w dialogu ekumenicznym zarówno na poziomie krajowym, jak i międzynarodowym. Kierował Instytutem Ekumenicznym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego i Radą Episkopatu Polski ds. Ekumenizmu. Współprzewodniczył Komisji ds. Dialogu Konferencji Episkopatu Polski i Polskiej Rady Ekumenicznej. Był członkiem Papieskiej Rady ds. Popierania Jedności Chrześcijan. Uczestniczył w dialogu katolicko-prawosławnym i katolicko-luterańskim na poziomie międzynarodowym.
Metropolita Sawa od 22 lat kieruje Polskim Autokefalicznym Kościołem Prawosławnym – jednym z siedmiu Kościołów członkowskich Polskiej Rady Ekumenicznej. Uczestniczył w pracach Komisji Wiara i Ustrój Światowej Rady Kościołów. Zasiadał też w Katolicko-Prawosławnej Komisji Mieszanej do Dialogu Teologicznego. Jest profesorem teologii, od blisko 50 lat pracuje w Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie.
Bp Zdzisław Tranda z Kościoła Ewangelicko-Reformowanego był i jest zaangażowany w ruch ekumeniczny zarówno na poziomie lokalnym, krajowym, jak i międzynarodowym. Inicjatywy ekumeniczne podejmował w Zelowie, gdzie był proboszczem. Już wtedy brał też udział w pracach Polskiej Rady Ekumenicznej. Swoje zaangażowanie ekumeniczne kontynuował, gdy został biskupem Kościoła. W latach 1990–1993 był prezesem PRE, zaś w latach 1997–2005 przewodniczył Komitetowi Krajowemu Towarzystwa Biblijnego w Polsce. Brał udział w wielu międzynarodowych spotkaniach ekumenicznych, m.in. w VII Zgromadzeniu Ogólnym Światowej Rady Kościołów w Canberrze (1991), a także w kilku zgromadzeniach ogólnych Konferencji Kościołów Europejskich.
Krzysztof Żuk jest od 10 lat prezydentem Lublina. Prowadzi otwartą politykę współpracy z wieloma wyznaniami chrześcijańskimi oraz z lubelskim oddziałem Polskiej Rady Ekumenicznej, wspierając administracyjnie i finansowo różne chrześcijańskie przedsięwzięcia. Dzięki temu wsparciu od kilku lat prowadzony jest w mieście program „Ekumeniczny Lublin”, w ramach którego odbywa się wiele wydarzeń o charakterze naukowym i kulturalnym.
Cyklon doprowadził też do bardzo dużych zniszczeń na wyspie Majotta.
„Wierzę w Boga. Uważam, że to, co się dzieje, nie jest przypadkowe. Bóg ma dla wszystkich plan”.
W kościołach ustawiane są choinki, ale nie ma szopek czy żłóbka.