Papież Franciszek przyjął rezygnację bp. Henryka Tomasika

Bp Henryk Tomasik urodził się 4 stycznia 1946 r. w Łukowie, jako najstarszy z czterech synów Mariana i Reginy z domu Niedziółka. Począwszy od 1952 r. uczył się w szkole podstawowej, a następnie kontynuował naukę w Państwowym Liceum Ogólnokształcącym w rodzinnym mieście. Tam też w 1963 r. otrzymał świadectwo dojrzałości.

W 1963 r. wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego im. Benedykta XV w Siedlcach. Swą prośbę o przyjęcie motywował następująco: „Pragnę swoje życie poświęcić Bogu i zbawieniu dusz ludzkich”. W tydzień po obłóczynach, w ramach represji wobec Kościoła ze strony komunistycznego aparatu reżimu, został wcielony do wojska – do Jednostki Zmotoryzowanej w Kołobrzegu. Problemy zdrowotne były powodem, że po złożeniu przysięgi powrócił do seminarium.

Kapłan Diecezji Siedleckiej

Święcenia kapłańskie przyjął w katedrze siedleckiej 31 maja 1969 r. z rąk biskupa siedleckiego Jana Mazura. Pierwszą placówką duszpasterską ks. Henryka Tomasika była parafia Radoryż Kościelny. Nominację otrzymał już w dniu święceń, z zaleceniem, aby objął nowe zadania począwszy od 21 czerwca 1969 r. Pracował tam przez dwa lata – do 27 sierpnia 1971 r. Był to jego jedyny wikariat. Wielkim wyzwaniem było zorganizowanie i uporządkowanie w tej parafii pracy katechetycznej. Ks. Henryk Tomasik dostrzegł tam konieczność pracy z młodzieżą i dla młodzieży. Po latach wyznawał: „To pobyt w pierwszej parafii pokazał mi potrzebę pracy z młodymi ludźmi”.

Bp Jan Mazur skierował go 28 czerwca 1971 r. na studia specjalistyczne na Wydziale Filozofii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Jako swoją specjalizację obrał etykę. Katedra etyki miała wówczas dwu kierowników. Byli nimi: kard. Karol Wojtyła oraz  ks. prof. Tadeusz Styczeń. Ks. Henryk Tomasik uczestniczył między innymi w odbywających się w Krakowie seminariach naukowych prowadzonych przez kard. Karola Wojtyłę. Pracę magisterską obronił w 1974 r. pod kierunkiem ks. prof. Tadeusza Stycznia. Jej temat brzmiał: „Uzasadnienie norm postępowania według Jerzego Wróblewskiego”. Począwszy od roku akademickiego 1974/1975, ks. Henryk Tomasik rozpoczął prowadzenie wykładów w Wyższym Seminarium Duchownym w Siedlcach. Jako wykładowca cieszył się ogromnym autorytetem wśród alumnów. Wykłady prowadził w sposób jasny, spokojny – nie podnosząc głosu. Był jednocześnie wymagającym wykładowcą.

Kolejne lata pracy w diecezji wiązały się z coraz to nowymi obowiązkami. Na początku roku akademickiego 1974/1975 biskup siedlecki polecił ks. H. Tomasikowi prowadzenie konwersatoriów dla studentów. We wrześniu 1975 r. został mianowany duszpasterzem akademickim i miał pomagać ks. Stefanowi Kornasowi. Trzy lata później został mianowany diecezjalnym duszpasterzem akademickim. Tę posługę pełnił w latach 1978-1980, jak też 1982-1992.

Ks. Henryk Tomasik obronił doktorat. Rozprawa doktorska nosiła tytuł „Osoba jako byt i norma w filozofii kard. Karola Wojtyły”, a jej promotorem był ks. prof. Tadeusz Styczeń.

W okresie studiów doktoranckich ks. Henryk Tomasik był współzałożycielem i pierwszym kapelanem powstałego w 1981 r. w Siedlcach Klubu Inteligencji Katolickiej. Miał też ogromny wpływ na tworzenie jego podstaw. Dodatkowo organizował w Siedlcach Dni Kultury Chrześcijańskiej. Współorganizował również Podlaską Pielgrzymkę na Jasną Górę, która po raz pierwszy wyruszyła samodzielnie w 1981 r. Był jej kierownikiem, a począwszy od 1983 r. prowadził w niej grupę akademicką.

Bp Jan Mazur 18 stycznia 1989 r. mianował ks. Henryka Tomasika kanonikiem honorowym Kapituły Katedralnej Siedleckiej, a niespełna trzy lata później, 7 października 1992 r., kanonikiem gremialnym w tejże kapitule. Ks. Henryk Tomasik był także członkiem Rady Kapłańskiej, siedleckim korespondentem Biura Prasowego Episkopatu Polski, kierownikiem działu religijnego w prasie lokalnej w Siedlcach, jak też asystentem kościelnym pisma „Nowe Echo Podlasia”. Ponadto 26 kwietnia 1988 r. Prymas Polski kard. Józef Glemp mianował go cenzorem pism Sługi Bożego ks. Ignacego Kłopotowskiego.