Można sobie życzyć, aby Kościoły chrześcijańskie w Polsce w większej ilości spraw mówiły jednym głosem – podkreśla sekretarz Rady Episkopatu ds. Ekumenizmu ks. Sławomir Pawłowski SAC.
2. Dokonania polskiego ekumenizmu praktycznego
W Polsce wzajemna pomoc charytatywna istniała w trudnych latach 1981-1985. Gdy zaczęły napływać dary zagraniczne Kościół katolicki otrzymywał pokaźną ich ilość z krajów protestanckich za pośrednictwem Kościołów protestanckich w Polsce. Także strona katolicka wspomagała darami inne społeczności wyznaniowe w początkach stanu wojennego, gdy do tamtych Kościołów dary te jeszcze nie dotarły.
Trzy organizacje charytatywne, rzymskokatolicka Caritas, luterańska Diakonia i Prawosławny Ośrodek Miłosierdzia Eleos, zacieśniły wzajemną współpracę. Prowadzą one jadłodajnie, świetlice socjoterapeutyczne, opiekują się osobami niepełnosprawnymi, starszymi i chorymi. Od 2000 r. charakter ekumeniczny posiada prowadzone przez te organizacje w okresie Adwentu i Bożego Narodzenia „Wigilijne Dzieło Pomocy Dzieciom”.
Ekumenizmem praktycznym jest także współpraca między Kościołami w wydawaniu książek. Nakładem dominikańskiego Stowarzyszenia Kairos i wydawnictwa jezuitów WAM ukazał się w roku 2001 Katechizm Kościoła Prawosławnego (publikacja jest tłumaczeniem dzieła francuskich teologów prawosławnych z 1991 r.).
Pierwszy w Polsce ekumeniczny przekład Nowego Testamentu i Psalmów zaprezentowano w 2001 r. W pracach uczestniczyło 30 tłumaczy z 11 Kościołów i Wspólnot kościelnych. Przekład respektuje Wytyczne do współpracy międzywyznaniowej w tłumaczeniu Biblii, opracowane w 1987 r. przez Papieską Radę ds. Jedności Chrześcijan i Zjednoczone Towarzystwo Biblijne.
W Polsce istnieje także ekumeniczna współpraca muzyków chrześcijańskich. W ostatnich lata powstało środowisko, a nawet swego rodzaju subkultura ludzi, których jednoczy śpiewana Ewangelia (od 1998 r. Międzynarodowy Festiwal Muzyki Chrześcijańskiej „Song of songs” w Toruniu i od 2001 r. w Krakowie coroczne targi „Muzyka Chrześcijan”.
Wśród nowych przedsięwzięć warto jeszcze wspomnieć o projekcie „Pojednanie w Europie – zadaniem Kościołów na Ukrainie, Białorusi, w Polsce i w Niemczech”, który powstał z inicjatywy Komisji Kontaktów Polskiej Rady Ekumenicznej i Kościoła Ewangelickiego Niemiec w maju 1995 r.
Ważną inicjatywą są prace nad wspólnym dokumentem katolicko-prawosławnym na temat wkładu Kościołów w dzieło pojednania między narodami Rosji i Polski. Prace rozpoczęto w tym roku.
3. Dokonania polskiego ekumenizmu doktrynalnego
Doniosłym wydarzeniem jest Deklaracja Kościołów chrześcijańskich w Polsce o wspólnym uznaniu sakramentu chrztu, uroczyście podpisana 23 stycznia 2000 r. w Warszawie przez zwierzchników sześciu Kościołów zrzeszonych w Polskiej Radzie Ekumenicznej (z wyjątkiem Kościoła Baptystów) i Kościół rzymskokatolicki i bizantyjsko-ukraiński w Polsce.
W 2002 r. rozpoczęły się obrady Wspólnej Komisji Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego i Kościoła Bizantyjsko-Ukraińskiego w Polsce. Na spotkaniu poruszano tematy dotyczące świątyń, których prawo własności lub użytkowania było sporne w wyniku akcji przesiedleńczych. Komisja doszła do porozumienia, które zostało zaakceptowane przez władze państwowe.
W Polsce zakończyła się I faza dialogu katolicko-mariawickiego. Prace, prowadzone w latach 1997-2010, koncentrowały się m. in. na cennych dokumentach które udało się uzyskać z archiwum Kongregacji Nauki Wiary. Chodzi o nieznane żadnej ze stron archiwalia z lat 1903-1909 dotyczące genezy rozłamu katolicko-mariawickiego, zwłaszcza oceny objawień s. M. Kozłowskiej.
Dialog dotyczy jednak tylko Starokatolickiego Kościoła Mariawitów (z siedzibą biskupa naczelnego w Płocku), nie zaś Kościoła Katolickiego Mariawitów (to oficjalna nazwa tej grupy wyznaniowej; główna siedziba to Felicjanów), w której doktrynie pojawiły się poważne błędy trynitarne. Sakrament chrztu udzielany w tej ostatniej jest uważany za wątpliwy.
Trwa także dialog Kościoła Rzymskokatolickiego z Kościołem Polskokatolickim. Prace Zespołów ds. Dialogu pomiędzy obu Kościołami posiadają kierunek historyczny (postać ks. bpa F. Hodura), teologiczny (sakramenty, rola Biskupa Rzymu, liturgia), duszpasterski i prawny.
Odbywają się także spotkania Bilateralnego Zespołu Katolicko-Prawosławnego. Tematem ostatnich spotkań jest m. in. treść wspólnych katechez przedmałżeńskich.
Na temat małżeństw o różnej przynależności kościelnej kontynuuje prace Komisja ds. Dialogu Episkopatu Polski oraz Polskiej Rady Ekumenicznej. Strony zapoznały się z rozwiązaniami przyjętymi przez Kościoły w innych krajach. Uznano, że podstawę dla opracowania dokumentu polskiego stanowić może dokument włoski.
Jednym z ważnych wymiarów ekumenizmu jest praca akademicka. Pierwszą interkonfesyjną uczelnią teologiczną jest Chrześcijańska Akademia Teologiczna w Warszawie powstała w 1954 r. Jest to obecnie jedyna uczelnia chrześcijan-niekatolików. Prowadzi ona zajęcia w trzech sekcjach: ewangelickiej, prawosławnej i starokatolickiej.
Nie jest to jednak jedyne miejsce kształcenia duchownych i świeckich niekatolików. Katedry, zakłady lub sekcje teologii ekumenicznej istnieją w znakomitej większości polskich uczelni czy wydziałów teologicznych. Raduje coraz większa liczba ekumenicznych publikacji naukowych. Przy okazji warto wspomnieć, że 20 sierpnia br. patriarcha ekumeniczny Bartłomiej I otrzymał tytuł doktora honoris causa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.
Rusza również pilotażowy program przekazywania zasiłków na specjalną kartę płatniczą.
Tornistry trafią do uczniów jednej ze szkół prowadzonych przez misjonarki.
Caritas rozpoczęła zbiórkę na remont Ośrodka dla osób w kryzysie bezdomności w Poznaniu.
"Nikt (nikogo) nie słucha" - powiedział szef sztabu UNFICYP płk Ben Ramsay. "Błąd to kwestia czasu"
Wydarzenie mogło oglądać na ekranach telewizorów ponad 500 milionów ludzi na całym świecie.