Zwierzenia szefa dykasterii ds. zakonów

W wywiadzie, którego udzielił dzisiejszemu L’Osservatore Romano, dzieli się doświadczeniami własnego życia oraz wizją życia konsekrowanego. Jak przyznaje, nie ma wielkiego doświadczenia w tej dziedzinie, nie należy bowiem do żadnego zgromadzenia zakonnego. „To jednak nie stanowi najmniejszego problemu” – miał mu powiedzieć kard. Bertone, który w imieniu Papieża ustalał jego nominację.

Abp de Aviz jest jednak, i to już od 17. roku życia, członkiem Ruchu Focolari. To jest moja rodzina – wyznaje. Fokolarińską duchowość jedności próbował również aplikować do swej pasterskiej posługi w różnych diecezjach. W jego przekonaniu odkrycie modelu trynitarnej jedności może też być receptą na współczesny kryzys zakonów. Życia wspólnotowego nie można bowiem traktować jako pokuty. Współbrat czy współsiostra muszą być dla mnie okazją do doświadczenia Boga i miłości – podkreśla brazylijski hierarcha. W jego przekonaniu głównym problemem współczesnych zakonów jest indywidualizm i relatywizm, który przedostał się do niektórych środowisk zakonnych i pozbawił je wigoru.

Nawiązując z kolei do swych negatywnych doświadczeń z teologią wyzwolenia, której narodziny przeżywał z wielkim niepokojem, przypomina jednak, że zgodnie z tym, co Jan Paweł II napisał brazylijskim biskupom, teologia ta była nie tylko pożyteczna, ale i niezbędna. Abp de Aviz zaznacza jednocześnie, że ten sam Papież wydał też dokumenty, które korygują jej marksistowską interpretację. Pozytywny aspekt teologii wyzwolenia polega na tym, że pomogła ona Kościołowi na nowo odkryć opcję preferencjalną na rzecz ubogich, która jest opcją ewangeliczną. Potrzeba jednak jeszcze wielkiej pracy teologów, aby ta opcja wyzwoliła się od ideologicznych obciążeń – podkreśla nowy prefekt watykańskiej dykastrii ds. zakonów.