Nowa ewangelizacja zakończy posoborowy kryzys?

Przewodniczący Papieskiej Rady ds. Nowej Ewangelizacji zaznaczył, że choć w ciągu ostatnich 50 lat stale okazywano zainteresowanie działalnością misyjną, to jednak w tej dziedzinie zrobiono stanowczo za mało i Kościół potrzebuje dziś jakościowego skoku, aby rzeczywiście odpowiedzieć na misyjne polecenie Jezusa. W Watykanie dobiega końca dwudniowe spotkanie poświęcone określeniu zadań tej nowej dykasterii Kurii Rzymskiej.

Otwierając obrady abp Fisichella zauważył, że wokół nowej ewangelizacji panuje dziś wielkie zamieszanie. Świadectwem tego są opublikowane niedawno Lineamenta, czyli dokument przygotowawczy Synodu Biskupów. Wyszczególniono w nim aż 21 różnych definicji nowej ewangelizacji. W tak szerokim ujęciu obejmuje ona niemal całe życie Kościoła, co może służyć refleksji nad różnymi sektorami duszpasterstwa, odwodzi nas jednak od tego konkretnego tematu, jakim jest nowa ewangelizacja – zaznaczył watykański hierarcha. Przypomniał, że zgodnie z definicją ustaloną przez Benedykta XVI chodzi w niej zasadniczo o misję wobec chrześcijan, którzy się oddalili od wiary. Swym zasięgiem obejmuje więc przede wszystkim tak zwany Zachód, w którym ludzie zatracili wrażliwość na Boga i żyją tak, jakby Go nie było. Abp Fisichella zauważył, że do szerzenia zamieszania wokół nowej ewangelizacji przyczyniły się również media, w których błędnie połączono ją z inną inicjatywą Stolicy Apostolskiej, a mianowicie „Dziedzińcem Pogan”.

Dobiegające dziś końca spotkanie odbywało się w bardzo wąskim gronie. Szefowi dykasterii zależało bowiem na otwartej dyskusji między kompetentnymi specjalistami. Wygłoszono jedynie trzy referaty. Dotyczyły one biblijnej etymologii, duszpasterstwa i historii. W tym ostatnim, przygotowanym przez prof. Elię Guerriero, redaktora naczelnego międzynarodowego czasopisma Communio, sięgnięto do innych kryzysowych momentów w dziejach chrześcijaństwa, kiedy Kościół, tak jak dziś, musiał się podjąć nowej ewangelizacji.