Vanier nominowany do nagrody Templetona

Vanier, odbierając w 1997 r. nagrodę z rąk Jana Pawła II, powiedział: „Nawet w Kościele, pomimo słów Jezusa i św. Pawła, a także pomimo twych własnych nauk, Ojcze Święty, osoby z upośledzeniem nie są poważane ani dostrzegane jako ważna część Ciała Chrystusowego. Zbyt często uważa się je za niewarte uwagi, traktowane jedynie jako obiekty miłosiernej dobroczynności. Wiele osób zajmujących się nimi nie dostrzega, jakim błogosławieństwem i zaszczytem jest dzielenie z upośledzonymi swego życia”.

W kilka lat po powstaniu „Arki”, Jean Vanier wraz z Marie-Helene Mathieu powołał kolejny ruch wspólnot „Wiara i Światło”, skupiający w swoich wspólnotach osoby zdrowe oraz niepełnosprawnych i ich rodziny, nie mieszkające jednak pod wspólnym dachem, ale w jednej parafii, dzielnicy czy mieście. Tworzą one środowisko, koncentrujące się wokół najsłabszych. Ruch ten powstał w Lourdes, podczas międzynarodowej pielgrzymki osób niepełnosprawnych, zorganizowanej przez Vaniera na Wielkanoc 1971 r.

Ruchy „Arka” oraz „Wiara i Światło”, choć powstały na gruncie Kościoła katolickiego, dziś zrzeszają, np. w Rosji, Indiach czy na Bliskim Wschodzie, ludzi różnych wyznań i religii. Pokazują w ten sposób, że osoby z upośledzeniem umysłowym mogą odegrać istotną rolę w budowaniu jedności międzywyznaniowej i jedności między religiami.

„Wiara i Światło” skupia obecnie ok. półtora tysiąca wspólnot w 80 krajach: w Polsce jest ich ponad 150. „L'Arche – Arka” ma 137 wspólnot w 35 krajach świata, na niemal wszystkich kontynentach.

W Polsce działają trzy wspólnoty „L' Arche”: w Śledziejowicach k. Krakowa, w Poznaniu i we Wrocławiu. Tworzona jest wspólnota w Warszawie.

W polskim tłumaczeniu ukazały się m. in. następujące książki Jeana Vaniera: „Wspólnota. Wybór pism” (Michalineum, 1985), „Mężczyzną i niewiastą stworzył ich” (Wydawnictwo Apostolstwa Modlitwy, Kraków 1987), „Wspólnota miejscem radości i przebaczenia” (Editions Spotkania, 1991), „Depresja” (Wydawnictwo „M”, 1992), „Zranione ciało” (Wydawnictwo Księży Marianów, 1993), „Jezus, dar miłości” (W drodze, 1994), „Serce Arki. Duchowość na każdy dzień” (Verbinum, 1996), „Każda osoba jest historią świętą” (W drodze, 1999), „Odkryć nasze człowieczeństwo” (Kairos, Kijów, 2001), „Kochać aż do końca. Skandal umywania nóg” (Kraków, Znak, 2002), „Odnaleźć pokój” (Salwator, Kraków, 2004), „Jak pokonać depresję?” (Salwator, Kraków, 2007, „Tajemnica Jezusa. Czytanie Ewangelii wg. św. Jana” (Wydawnictwo Księży Marianów, 2008).

Nagrody jakie dotąd otrzymał Jean Vanier:

Nagroda Fundacji Kennedyego, Washington D.C. USA
Order Kanady Companion
Grand Officer, Narodowy order Quebec
Legia Honorowa, Francja
Nagroda Senatu RP
Nagroda za pracę charytatywna Stowarzszenia Beacona, Wielka Brytania
Nagroda zap race humanitarną, University of Notre Dame, USA
Międzynarodowa Nagroda im. Papieża Pawla VI przyznana w 1997 przez Jana Pawła II
Nagroda Rabbiego Gunther Plauta, Kanada
Międzynarodowa Nagroda Pokojowa, Wspólnota Christ Church, USA
Nagroda Gadium et Spes , Międzynarodowe Stowarzszenie Rycerzy Kolumba
Nagroda dla twórców pokoju, Katolicka Unia Teologiczna, Chicago, USA, 2006
Globe & Mail, 2008 Nation Builder Award, Kanada