Katyia Rowe z Telford usłyszała od lekarzy, że jej nienarodzone dziecko nigdy nie będzie chodzić, ani mówić. Będzie za to wymagać całodobowej opieki. Zaproponowali aborcję.
Wcześniej jednak pokazali 26-letniej mamie na trójwymiarowym USG, jak jej maleństwo uśmiecha się, porusza, a nawet puszcza bańki. – Kiedy zobaczyłam, jak się uśmiecha, jak się bawi wewnątrz mnie, wiedziałam, że nie potrafię odebrać mu życia – powiedziała później Katyia brytyjskiemu dziennikowi „Daily Mail”. Przyznała, że nigdy nie miała momentu zawahania. – Musiałam tylko zobaczyć, jak cieszy się życiem w moim łonie, by wiedzieć, że robię słusznie, dając mu szansę. Wprawdzie nie narodzony, ale był naszym synem – dodała.
Zaczęła się przygotowywać do jego urodzenia i wychowywania niepełnosprawnego dziecka. Zauważyła, że chłopiec, który otrzymał imię Lucian, lubi, gdy mama bierze prysznic kieruje strumień wody na rosnący brzuszek.
Medycy ostrzegali, że z powodu nieprawidłowego rozwoju mózgu będzie żyć najwyżej 5 lat. Już po porodzie matka usłyszała, że zostało mu ledwie klika minut życia. Lucian zmarł 9 godzin po urodzeniu.
- Miłość i radość, która czułam, gdy oddano mi go w ramiona powiedziały mi, że było warto przejść przez to wszystko. Myślałam, że nie chcę być matką, ale Lucian nauczył mnie, że to najpiękniejszy zawód świata i zawsze będę mu za to wdzięczna – powiedziała Katyia.
Równolegle Kinszasa negocjuje z USA umowę "minerały za bezpieczeństwo".
To sygnał dla Rosji, że USA są zobowiązane na rzecz pokoju opartego o wolną i suwerenną Ukrainę.
Budowniczy kościoła w Nowej Hucie, nękany przez władze, urząd bezpieczeństwa, milicję.
Od początku wojny zginęło już ponad 52,4 tys. Palestyńczyków.
„W obliczu powagi zbliżającego się zadania i pilnych potrzeb obecnych czasów..."
25 kwietnia doszło do podpisana porozumienia między DR Konga z Rwandą.
"Chłopcy, czy to możliwe, że mam żyć bez was" - zapisała w pamiętniku 16 listopada 1945 roku.