433 razy o duchowości katolickiej

„Człowiek, jako jedność duchowo-cielesna, by żyć pełnią życia duchowo-religijnego, potrzebuje pewnych aktów i postaw ze strony ciała, stąd post podjęty w słusznym celu, z zachowaniem życia oraz koniecznych sił do spełniania obowiązków, jest aktem cnoty”.
Tę bardzo istotną informację dotyczącą sensu i wartości podejmowanego przez człowieka postu można znaleźć w bardzo ważnej książce, która zapewne okaże się jednym z najważniejszych dzieł wydanych na polskim rynku w roku 2002. To „Leksykon duchowości katolickiej”, opublikowany przez Wydawnictwo „M”.
Książka, a właściwie księga (liczy niemal tysiąc stron!) jest pracą zbiorową pod redakcją ks. Marka Chmielewskiego. Doborowy zespół autorów przygotował 433 hasła, ukazujące duchowość ze wszystkich możliwych stron od „Abba” do „Żywy Różaniec”. Nie ograniczono się zresztą tylko do duchowości katolickiej, ponieważ można w leksykonie znaleźć także obszerne opracowanie poświęcone duchowości prawosławnej oraz protestanckiej. Jest też w leksykonie sporo materiałów o duchowości religii niechrześcijańskich.
Pomysł przygotowania po polsku syntezy katolickiej teologii duchowości nie jest nowy. Zrodził się w latach osiemdziesiątych ubiegłego stulecia. Idea przygotowania leksykonu pojawiła się w latach dziewięćdziesiątych.
Większość pracy wzięli na siebie pracownicy Instytutu Teologii Duchowości KUL. Wsparli ich specjaliści z całej Polski. Warto wiedzieć, że początkowo liczba haseł przeznaczonych do opracowania liczyła 930 pozycji.
„Leksykon duchowości katolickiej” jest w swej istocie nie tylko zbiorem uporządkowanych informacji, ale stanowi podręcznik, pozwalający na samodzielne „wysłuchanie” wykładu teologii duchowości. Na początku zamieszczono jego szczegółowy schemat, odsyłający krok po kroku do odpowiednich haseł.
A czym właściwie jest duchowość, której poświęcono tę książkę? Leksykon tak mówi o swym temacie: „Powszechnie stosowane ostatnio pojęcie duchowości rozumiane jest zarówno jako praktyka życia duchowego (sens subiektywny) i usystematyzowana refleksja nad tymże życiem duchowym (sens obiektywny). W tym drugim przypadku zamiennie bywa nazywana teologią duchowości lub teologią duchową (głównie przez autorów francuskich i włoskich)”.
Książka ważna i potrzebna, nie tylko teologom.