Tuchów: 189 grup na odpuście
Uroczystą Eucharystią, której przewodniczył ks. dr Andrzej Dryl zakończony został Wielki Odpust Tuchowski, który przebiegał pod hasłem: „W szkole Maryi, Niewiasty Eucharystii."
Tego roku do Tuchowa przybyło 189 zgłoszonych grup zorganizowanych. Stół Słowa Wielki Odpust Tuchowski był dla wielu wiernych możliwością pogłębienia wiary poprzez obfite głoszone Słowo Boże. Inspiracją do codziennych kazań była dla głoszących Encyklika Jana Pawła II ”Ecclesia de Eucharistia”, Kaznodzieje opierając się o Ewangelie zaczerpnięte z „Lekcjonarza do Mszy o Najświętszej Maryi Pannie” a także „Zbiór Mszy o Najświętszej Maryi Pannie” ukazywali jak człowiek żyjący dzisiaj, może uczestniczyć w szkole Maryi i uczyć się od Niej bycia przy Chrystusie. Wskazywali oni na przykład Maryi i świętych, którzy wiernie naśladowali Syna Bożego a swoje życie opierali na Ofierze Eucharystycznej, z której czerpali nieskończone łaski. Stół Eucharystii Czas od 1 do 10 lipca był dla pielgrzymów okazją do bliższego poznania Jezusa poprzez różnorodne formy liturgiczne. Centrum tworzyła Eucharystia, która będąc uobecnieniem żywego Jezusa wśród nas pomagała wiernym przylgnąć do Zmartwychwstałego i Jego Matki i u nich szukać wysłuchania i podniesienia na duchu. Podczas Odpustu Eucharystii przewodniczyło i homilię wygłosiło 6 księży biskupów. Każda Msza św. rozpoczynająca się o godzinie 1100 i 1830 kończyła się tradycyjną procesją Eucharystyczną, która była swoistym wyznaniem wiary i świadectwem przynależności do szkoły Maryi i Ofiary Chrystusa wobec wiernych. Podczas wszystkich Mszy św. podano 89 tysięcy Komunii. Powołania Do stałych punktów Wielkiego Odpustu tuchowskiego, od dawien dawna, należy troska o powołania. Codziennie przed Mszą św. o godzinie 900, czy to Zgromadzenia żeńskie, czy tez męskie, zapraszały poprzez świadectwa i wspólnie wykonywane pieśni do modlitwy o powołania. W każdy dzień w muzeum Misyjnym można było spotkać siostry ze Zgromadzeń: Służebniczek Dębickich, Józefitek, Sług Jezusa, Matki Bożej Pani Dobrej i Nieustającej Pomocy, Elżbietanek, czy też ojców, braci, lub kleryków Redemptorystów. Opowiadali oni o swej działalności i charyzmacie oraz zachęcali do wzięcia udziału w rekolekcjach powołaniowych.
