Szwecja: Radykalny duchowny odchodzi

Zgodnie z planem kadencja arcybiskupa miała się zakończyć dopiero za półtora roku. Jego niespodziewana decyzja, którą Karl Gustav Hammar uzasadnił „sytuacją życiową”, zaskoczyła więc wiernych. U jednych wywołała ona rozczarowanie, przez innych została przyjęta ze zrozumieniem. - Jest wybitnym przywódcą, który nie wybrał najłatwiejszej drogi piastowania urzędu. Wdawał się w trudne dyskusje i otrzymywał zarówno pochwały, jak i reprymendy, a nawet pogróżki -tak odejście arcybiskupa skomentował sekretarz generalny Kościoła ewangelicko-luterańskiego Lars Friedner. Zdaniem przewodniczącej Zgromadzenia Kościelnego Yngve Kalin Hyssny, „prywatne zmagania Hammara z wiarą zostawiły zbyt głębokie ślady w jego pracy”. - Choć nikt nie wątpił w szczerość i uczciwość arcybiskupa, wielu z nas otwarcie go krytykowało - powiedziała. Hammar jest ostatnim arcybiskupem mianowanym przez rząd. Stanowisko objął w 1997 roku, na trzy lata przed rozdziałem Kościoła od państwa. W tym czasie angażował się w wiele spraw społecznych, m.in. w walkę o globalną sprawiedliwość czy poprawę losu uchodźców. Krytykował Izrael za okupację terytoriów palestyńskich i występował przeciwko wojnie w Iraku. - Żaden arcybiskup nie był tak popularny w mediach - zauważyła Christina Odenberg, pierwsza kobieta, którą Hammar wyświęcił na biskupa. Głosił, że Biblię należy czytać z humorem, kwestionował m.in. dogmat niepokalanego poczęcia Maryi. - Nie trzeba wierzyć w nic szczególnego, by być chrześcijaninem. Wystarczy wyrazić wolę bycia razem - powiedział w jednym z wywiadów udzielonych „Kyrkans Tidning” („Gazeta kościelna”). Hammar jest pierwszym szwedzkim arcybiskupem popierającym postulaty homoseksualistów. Błogosławił ich w świątyni. Poparcie dla wystawy fotograficznej - na której przedstawiono Jezusa w butach na wysokich obcasach w otoczeniu transwestytów - doprowadziło do odwołania wizyty arcybiskupa w Watykanie. Często powtarzał, że on sam ma wątpliwości dotyczące wiary. -Nie posiadani prawdy, ja jej szukam - podkreślał. W Szwecji już spekuluje się, kto zastąpi Hammara. Nie jest wykluczone, że nowym zwierzchnikiem Kościoła ewangelicko-luterańskiego zostanie kobieta.