Abp Nossol – ostatni w Polsce z nominacji Pawła VI

Tak liczne obowiązki i wieloraka działalność abp. Nossola, zwłaszcza w latach osiemdziesiątych XX w., sprawiała, że nieraz był rzadkim gościem w swej diecezji, choć nie zaniedbywał jej i pozostawał z nią zawsze w stałym kontakcie. W Opolu żartowano nawet w tym czasie, że święceń kapłańskich będzie udzielał nie na miejscu, ale na lotnisku Okęcie w Warszawie, w przerwie między jednym wyjazdem a drugim.

Biskup opolski był też głównym konsekratorem swych biskupów pomocniczych: Jana Wieczorka (16 sierpnia 1981) i Pawła Stobrawy (14 maja 2003) oraz współkonsekratorem trzech innych biskupów: w Polsce – Jana Bagińskiego i Gerarda Kusza (obie sakry – 15 sierpnia 1985) i Gerarda Bernackiego (16 kwietnia 1988), a także dwóch zagranicznych – Johna Waltera Yanty (Amarillo - USA; 30 grudnia 1994) i Andersa Arboreliusa OCD (Sztokholm - Szwecja; 29 grudnia 1998).

Kościół powszechny

Również w wymiarach Kościoła powszechnego biskup opolski pełnił i nieraz nadal pełni wiele ważnych funkcji. Przez kilka kadencji należał bądź jeszcze należy m.in. do Papieskiej Rady Popierania Jedności Chrześcijan oraz Międzynarodowych Komisji Mieszanych ds. Dialogu Teologicznego między Kościołem katolickim a prawosławnym i luterańskim, należąc przy tym do ich najaktywniejszych członków. Na szczególne uznanie zasługuje jego działalność w Komisji katolicko-prawosławnej, jest w niej bowiem obecny od chwili jej utworzenia w 1979. Gdy w 1993 praca tego gremium ustała na wiele lat i została wznowiona dopiero w 2005, ze starego 30-osobowego składu strony katolickiej pozostali w niej tylko abp Nossol i ks. D. Salachas.
W uznaniu zasług dla Kościoła powszechnego 12 listopada 1999 Jan Paweł II nadał mu godność arcybiskupa ad personam, tzn. tytularnego. A gdy w 2007 hierarcha skończył 75 lat i – zgodnie z prawem kanonicznym – z półrocznym wyprzedzeniem złożył na ręce papieża prośbę o ustąpienie z urzędu, 27 lutego tegoż roku Benedykt XVI odrzucił ją i przedłużył mu kierowanie diecezją opolską na dalsze dwa lata.

Nagrody i odznaczenia

Abp Nossol otrzymał doktoraty honoris causa uniwersytetów w Bamberdze, Monastyrze i Moguncji (Niemcy), Opolu, Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie oraz Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu; jest laureatem różnych nagród świeckich, m.in. „Lux ex Silesia” w 1996. 4 grudnia 2007 odznaczono go medalem "Za zasługi dla Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego", 19 października 2008 otrzymał Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, a 17 lipca br. minister kultury przyznał mu Złoty Medal „Gloria Artis” za działalność na rzecz kultury i dziedzictwa kulturowego (odznaczenie wręczył generalny konserwator zabytków Tomasz Merta).

Hierarcha ma wielkie zasługi w ratowaniu zabytków na Śląsku Opolskim. Na przykład w znacznym stopniu dzięki niemu odżyło zrujnowane sanktuarium św. Jacka w Kamieniu Śląskim, stając się dziś nie tylko miejscem kultu religijnego, ale także nowoczesnym ośrodkiem sanatoryjnym.

Obecnie, gdy już nieodwołalnie odejdzie na emeryturę, arcybiskup zapowiada utworzenie (prawdopodobnie na Górze św. Anny) instytutu naukowego, którego głównym zadaniem będzie refleksja nad nauczaniem Jana Pawła II.