Chronił swoich wiernych przed arianizmem i pogaństwem

Z ich świadectw można wywnioskować, że żył w drugiej połowie IV stulecia. Zenon urodził się w Cezarei Mauretańskiej, na terenie dzisiejszego Maroka. 

Mówi o. Stanisław Tasiemski, dominikanin. 

Św. Zenon chronił swoich wiernych przed arianizmem i pogaństwem. Zmarł w roku 375. Jest patronem Werony oraz żebraków. Jego kult rozpoczął się zaraz po jego śmierci. Werona wystawiła ku jego czci aż 8 kościołów, a w diecezji - 40 jako swojemu głównemu patronowi. 

W ikonografii przedstawiany jest w stroju biskupim z wędką lub rybą w ręce, albo też z dwiema rybami na książce, które symbolizują gorliwego pasterza. 

Czasem św. Zenon ukazywany bywa odziany w sieć lub worek. To nawiązanie do wydarzenia, o którym wspomina św. Grzegorz. W czasie powodzi Zenon modlił się nad rozszalałymi wodami rzeki, która zalewała miasto. Zgodnie z opisem św. Grzegorza po modlitwie Zenona powódź miała oszczędzić katedrę.