Perły z listy UNESCO. Witamy w solnym świecie

Piękno ukrytego 100, 150, a nawet ponad 200 metrów pod ziemią świata zachwyciło również Komitet Światowego Dziedzictwa UNESCO, który do rejestru najpiękniejszych i najcenniejszych miejsc najpierw (w 1978 r.) wpisał Kopalnię Soli w Wieliczce, a w 2013 r. także Kopalnię Soli w Bochni.

Pierwsza z nich każdego roku przyciąga turystów z najdalszych zakątków świata i bije kolejne rekordy pod względem liczby zwiedzających osób (milionowy gość zazwyczaj witany jest wczesną jesienią). W 2016 r. wielicki solny skarb okazał się fenomenem także dla pielgrzymów, którzy do Krakowa przyjechali na Światowe Dni Młodzieży - już w kwietniu, a więc na kilka miesięcy przed ŚDM, rezerwacji dokonało ponad 40 tys. osób z kilkudziesięciu krajów (m.in. z Brazylii, Chile, Argentyny, Ekwadoru, USA, Kanady, Singapuru, Tajwanu, a nawet Czadu i Gabonu).

I rzeczywiście - w ostatnim tygodniu lipca młodzież dosłownie szturmowała wejście do wielickiej kopalni, a po jej zwiedzeniu nie kryła, że to, co znajduje się w poszczególnych komnatach, zapiera dech w piersiach. Nic dziwnego - pamięta ona bowiem czasy średniowiecza, a pod ziemią zachowało się wiele reliktów przeszłości oraz solnych obrazów i rzeźb.

Warto dodać, że od XIII w. do roku 1772 wspólnie z Kopalnią Soli w Bochni wielicka kopalnia wchodziła w skład żup krakowskich, a sole wydobywane tutaj pochodzą z miocenu. W 1976 r. obiekt wpisany został do Krajowego Rejestru Zabytków, a dwa lata później UNESCO wpisało go na pierwszą Listę Światowego Dziedzictwa. Od 1994 r. to także Pomnik Historii Polski. Wielicka kopalnia liczy 9 poziomów, z których pierwszy (poziom Bono) sięga na głębokość 64 m, zaś ostatni leży 327 m pod powierzchnią ziemi. Całkowita długość chodników łączących ok. 3000 wyrobisk przekracza 300 km. Goście mogą tu zwiedzać nie tylko podstawową trasę turystyczną, ale także trasę górniczą oraz trasę pielgrzymkową, na której znajduje się solno-drewniana droga krzyżowa.

Również i początki Kopalni Soli w Bochni sięgają roku 1248, kiedy odkryto pokłady soli kamiennej. Wiąże się z tym piękna i dobrze znana legenda o św. Kindze i jej pierścieniu.

Najpierw kopalnia była przedsiębiorstwem królewskim, przynoszącym olbrzymie dochody Rzeczypospolitej, jednak w ciągu wieków jej dzieje były bardzo burzliwe. Po roku 1772 kopalnia dostała się nawet w austriackie ręce i przez okres rozbiorów, aż do roku 1918, pozostawała pod kontrolą zaborcy.

Dla zwiedzających kopalnia została otwarta w 1995 r. i od tego czasu tętni życiem. Podobnie, jak w Wieliczce, również i w Bochni w Wigilię Bożego Narodzenia wcześnie rano górnicy, ich rodziny oraz mieszkańcy miasta uczestniczą w odprawianej pod ziemią Pasterce.

Co więcej, kopalnię można zwiedzać pieszo oraz... łodziami, a największym zainteresowaniem cieszy się multimedialna trasa turystyczna. Wiele osób pod ziemię zjeżdża też (tak samo, jak w Wieliczce) w celach leczniczych, bo znajdujący się tu mikroklimat zbawiennie działa na różne schorzenia.

Ciekawostką jest, że niedawno - 5 maja 2017 r. - młodzież z Bochni zainaugurowała swoją działalność ewangelizacyjną aż 212 m pod ziemią. W ten sposób powstała wspólnota "Chrystus w Solnym Mieście", czyli bliźniacza siostra krakowskiej wspólnoty "Chrystus w Starym Mieście".

----

Niebawem w Krakowie odbędzie się 41. Sesja Komitetu Światowego Dziedzictwa UNESCO, w której udział ma wziąć 3 tys. gości z prawie 200 krajów. Obrady potrwają od 2 do 12 lipca. Do samego ich rozpoczęcia będziemy przypominać kolejne, wpisane na listę UNESCO miejsca w Polsce. Polecamy zwłaszcza galerie zdjęć.

Pozostałe perły z listy UNESCO:

• Królewski Kraków
• Ta hala ma 104 lata