Abp Zimoń: odwagi w obronie życia

Punktem kulminacyjnym dzisiejszej Ewangelii jest ostatnie zdanie: „I Ja ciebie nie potępiam. Idź, a od tej chwili już nie grzesz” (J 8,11). Po raz kolejny Bóg ratuje człowieka w nieszczęściu i stwarza go na nowo. Jezus nie pochwala cudzołóstwa, odrzuca nawet złe spojrzenia i pożądania, ale jednocześnie przebacza grzesznicy i zachęca do nawrócenia: „Idź, a od tej chwili już nie grzesz”. Właściwie tylko Jezus jej nie potępia. Wcześniej potępili ją faryzeusze. A Jezus jest obrońcą człowieka, On go ocala. Taka jest treść ewangelicznego i wielkopostnego wezwania do nawrócenia.

Okres pasyjny, który rozpoczynamy, to czas wytężonych praktyk pokutnych, przeżywania rekolekcji, przystępowania do sakramentu pokuty i pojednania. Aby dobrze przeżyć spowiedź świętą, bardzo ważne jest nasze wewnętrzne nastawienie. Tylko osobiste spotkanie z Chrystusem pomaga przyjąć Boże przebaczenie, o czym uczy przykład jawnogrzesznicy, czy św. Pawła. Spotkanie z Jezusem tak odmieniło życie Apostoła Narodów, że był on w stanie powiedzieć: „Wszystko uznaję za stratę ze względu na najwyższą wartość poznania Chrystusa Jezusa, Pana mojego. Dla Niego wyzułem się ze wszystkiego i uznaję to za śmieci, bylebym pozyskał Chrystusa” (Flp 3,8).

Warto pamiętać o tym, że praktyki pokutne obowiązują w każdy piątek w ciągu całego roku. Piątek to dzień męki i śmierci Pana Jezusa na krzyżu i z tego powodu powinniśmy go przeżywać w inny sposób niż pozostałe dni tygodnia. Czwarte przykazanie kościelne mówi: Zachowywać nakazane posty,
a w okresach pokuty powstrzymywać się od udziału w zabawach. Pamiętając o tym, powróćmy do wstrzemięźliwości od spożywania pokarmów mięsnych, która obowiązuje katolików od 14. roku życia. W piątki nie organizujmy zabaw i uroczystości weselnych, a w szkołach „studniówek” i dyskotek. Gorąco apeluję do rodziców i nauczycieli - pomóżcie młodym zrozumieć i zachować pokutny klimat każdego piątku.

II. W tym tygodniu – 25 marca – przypada uroczystość Zwiastowania Pańskiego. W tym dniu będziemy obchodzić Dzień Świętości Życia, poprzedzony, zgodnie z uchwałą Sejmu RP, Narodowym Dniem Życia.

Bezwarunkowe „fiat” wypowiedziane Bogu przez Maryję, powołaną do tego, by stać się Matką Bożego Syna, niech będzie dla nas okazją do pogłębionej refleksji nad tajemnicą życia, które od Boga pochodzi i jest Jego darem. Sługa Boży, Jan Paweł II uczył: „Bronić życia i umacniać je, czcić
i kochać – oto zadanie, które Bóg powierza każdemu człowiekowi” (Ewangelia życia, 42).

W ostatnich dniach opinia publiczna w całej Polsce została poruszona wyrokami sądów w Katowicach skazującymi redaktora naczelnego „Gościa Niedzielnego” na dotkliwe kary za krótki tekst z października 2007 r.

W artykule wstępnym ksiądz redaktor ocenił postępowanie matki, która bez wyraźnych podstaw medycznych chciała usunąć ciążę, a za brak zapewnienia jej prawnych warunków do tego czynu zaskarżyła Państwo Polskie w Europejskim Trybunale Praw Człowieka.

Tym wszystkim, którzy uznają słowa ks. Marka Gancarczyka za przesadzone, polecam fragment z papieskiej encykliki „Ewangelia życia”: „Akceptacja przerywania ciąży przez mentalność, obyczaj i nawet przez prawo jest wymownym znakiem niezwykle groźnego kryzysu zmysłu moralnego, który stopniowo traci zdolność rozróżnienia między dobrem a złem, nawet wówczas, gdy chodzi o podstawowe prawo do życia. Wobec tak groźnej sytuacji szczególnie potrzebna jest dziś odwaga, która pozwala spojrzeć prawdzie w oczy i nazwać rzeczy po imieniu, nie ulegając wygodnym kompromisom czy też pokusie oszukiwania siebie” (Jan Paweł II, Ewangelia życia, 58). Ks. Marek Gancarczyk ma tę odwagę i nazwał rzeczy po imieniu, za co został w Polsce skazany prawomocnym wyrokiem.

Jedynym pozytywnym skutkiem tego bezprecedensowego wyroku jest mobilizacja katolickich środowisk, które uznały sprawę osądzenia „Gościa Niedzielnego” za niedopuszczalny akt wrogości wobec zasad wiary katolickiej, próbę odebrania prawa do nieskrępowanego wyrażania swojej wiary w sferze publicznej oraz pogwałcenie zasady wolności słowa. Wyrok w sprawie „Gościa” może być punktem zwrotnym w walce z coraz bardziej agresywnymi środowiskami lewicowymi, które konsekwentnie realizują swój program odgórnej przebudowy polskiego społeczeństwa (por. Artur Bazak, Wymiary Sprawiedliwości, Rzeczpospolita z 12.03.2010 r.)