Tożsamość Kościoła na Pomorzu Zachodnim

KAI: Z powojenną organizacją Kościoła na ziemi szczecińskiej związana jest m.in. postać abp. Kazimierza Majdańskiego. Jego posługa może być dziś inspiracją dla Polaków?

- To jedna z postaci, które - niestety - bywają dziś zapominane, ale ja nigdy nie miałem wątpliwości, że abp Majdański jest dla Szczecina i Pomorza Zachodniego postacią wybitną, samą w sobie spełniającą kryteria legendarności. To samo można powiedzieć o jego dziełach, które podejmował z wielką intensywnością i przy zaangażowaniu wielu ludzi. Jego biografia to materiał na film. Jego posługa była związana z silną osobistą wiarą, dlatego do tej postaci warto wracać zarówno w Szczecinie, jak i w całej Polsce. Także dlatego, że są wśród nas jego bezpośredni uczniowie jak bp Stanisław Stefanek, który w swojej posłudze jest kontynuatorem myśli abp. Majdańskiego. Uważam, że z upływem każdego dziesięciolecia abp Majdański będzie mówił do kolejnego pokolenia coraz silniej.

KAI: O jakich nurtach jego działalności należałoby pamiętać w szczególności?

- Był to człowiek bardzo wyrazisty, o wielkiej osobistej świętości, umiłowaniu rodziny i życia oraz wrażliwości społecznej. To było jego osobistym charyzmatem. Do takiej postawy dojrzał już jako kapłan, ale wiele zawdzięczał także swojej rodzinie.

Silnym nurtem jego działalności było umiłowanie Kościoła, które wyraziło się w organizacji struktur i dzieł Kościoła na Pomorzu. Gdy przybył do Szczecina, w innych częściach kraju wiele spraw zostało już dawno zorganizowanych. Mocno zetknął się z ówczesną twardą rzeczywistością Ziem Zachodnich, co kazało mu niejako po raz drugi przeżywać sytuację pierwszych lat powojennych.

Był świadom historycznych motywów obecności Polaków na tych ziemiach oraz ich relacji z Niemcami. Ujął to w zdaniu: „wrócił tu Kościół, wróciła tu Polska”. Niektórzy próbowali to kontestować, mówiąc, że przecież Kościół był tu już wcześniej i to nie tylko protestanci, ale i katolicy. Jednak patrząc na ponad tysiącletnie dzieje Kościoła na polskich ziemiach, to abp Majdański miał rację. Wrócił tu Kościół z polską duchowością i z polskim przesłaniem Ewangelii. W naszym Narodzie istnieje bowiem specyficzna, ‘polska’ duchowość, charakteryzująca się nieco odmiennym niż w innych państwach odczytaniem Ewangelii, szczególnie w obszarach życia społecznego, a wskutek tego także innymi relacjami Kościoła z narodem oraz innym inspirowaniem ludzi Kościoła do działalności – nie tylko religijnej i duszpasterskiej, ale też kulturowej, politycznej i społecznej.

KAI: Czy zdaniem Księdza Arcybiskupa Kościół zachodniopomorski powinien się angażować w rozwiązywanie problemów społeczno-ekonomicznych, głównie dużego bezrobocia?

- Działanie na tej płaszczyźnie nie jest wprost zadaniem Kościoła, który powinien się skupić na posłudze duszpasterskiej, wyrażając troskę o człowieka m.in. poprzez formacje religijną, a także przez działalność charytatywną, edukację i formację. Oczywiście pojawiają się kwestie, na które ludzie Kościoła w imię swojej wiary i mądrości społecznej odpowiadają, starając się np. ułatwić spotkanie stronom zaangażowanym w jakąś dyskusję i pomóc im znaleźć rozwiązanie problemu. W taki sposób Kościół pomagał 30 lat temu, gdy rodziła się „Solidarność”, a potem w stanie wojennym. Problemy społeczne to jednak sfera odpowiedzialności rządzących. Na Pomorzu Zachodnim nie ograniczają się one jedynie np. do sytuacji stoczniowców. Mam wrażenie, że mamy do czynienia z problemem już chyba mało zauważanym przez samych mieszkańców, który ja, przybywszy tu niedawno, dostrzegam nieco silniej.