Prawosławna duchowość

Radość z jej zorganizowania wyraził papież Benedykt XVI. W przesłaniu wysłanym w jego imieniu przez kard. Tarcisio Bertone, Ojciec Święty podkreśla, że tematyka konferencji jest bardzo aktualna z punktu widzenia duszpasterskiego i kulturowego. Wzywa uczestników spotkania do „kontemplacji Jezusa Chrystusa, doskonałego wzoru harmonii między komunią i samotnością”.

Przesłania nadesłali także m.in. prawosławni patriarchowie Konstantynopola i Moskwy. Bartłomiej I wskazał, że „samotność i cisza” uczą nas „dobrego sposobu wchodzenia w relację i życia w komunii z innymi”. Cyryl I natomiast zaznaczył, że „zarówno samotność i oddalenie od świata, jak też otwarcie na komunię z bliźnim powinny być zawsze uważane za praktyki duchowe niezbędne na drodze zbawienia”. Podkreślił, że „sam Zbawiciel dał nam przykład harmonijnej więzi między życiem wspólnotowym i samotnością, gdy głosząc ze swymi uczniami Ewangelię, oddalał się na miejsce pustynne na modlitwę osobistą”.

Organizowane od 1993 r. we współpracy z Kościołem prawosławnym konferencje w Bose są miejscem dialogu między wschodnią i zachodnią tradycją chrześcijaństwa. W tym roku oprócz zakonników, księży i świeckich po raz pierwszy głos zabierają liczni biskupi i metropolici, m.in. znany teolog i pisarz prawosławny, metropolita Kallistos (Ware) oraz przewodniczący Wydziału Zewnętrznych Kontaktów Kościelnych Patriarchatu Moskiewskiego, metropolita Hilarion (Ałfiejew), a także o. Michel Van Paris, były opat w Chevetogne w Belgii.

Wspólnotę z Bose założył w 1965 r. student ekonomii Enzo Bianchi. Obecnie liczy ona ok. 80 osób, mężczyzn i kobiet, katolików i ewangelików. Jest w niej pięciu księży i jeden pastor. Sam założyciel i przeor pozostał zwykłym bratem zakonnym. Choć uznana kanonicznie przez miejscowego biskupa, ze względu na swój międzywyznaniowy charakter Wspólnota Monastyczna z Bose nie jest katolickim zgromadzeniem zakonnym.