Ks. Seweryniak: Ten dogmat naprawdę żyje

I, rzecz charakterystyczna, zaraz potem Ojciec Święty przechodzi do Fatimy. Cóż "powiedzieć - pyta - o trzech portugalskich dzieciach z Fatimy, które nagle, w przeddzień wybuchu rewolucji październikowej usłyszały, że «Rosja się nawróci», «że na końcu moje Serce zwycięży»...? Tego nie mogły one wymyślić. Nie znały na tyle historii i geografii, a jeszcze mniej orientowały się w ruchach społecznych i rozwoju ideologii. A jednak to właśnie się stało, co zapowiedziały. Może również na to został wezwany z «dalekiego kraju» ten Papież, może na to był potrzebny zamach na Placu św. Piotra właśnie 13 maja 1981 r., ażeby to wszystko stało się bardziej przejrzyste i zrozumiałe, ażeby głos Boga mówiącego poprzez dzieje człowieka w «znakach czasu» mógł być łatwiej słyszany i łatwiej zrozumiany? [...]". "Ażeby głos Boga mówiącego poprzez dzieje człowieka w «znakach czasu» mógł być łatwiej słyszany i łatwiej zrozumiany"... Będąc jeszcze w klinice Gemelli, Jan Paweł II polecił, aby przyniesiono mu wszystkie dokumenty związane z Fatimą. Wszystkie, także to, co od dawna nazywano trzecią tajemnicą fatimską. A potem wydarzenia potoczą się już szybko. W przeddzień święta Zwiastowania, 24 marca 1984 roku, statua fatimska zostaje przewieziona do Rzymu i umieszczona w prywatnym apartamencie Papieża. Jan Paweł II czuwał przy niej całą noc. 25 marca 1984 r. przed figurą ustawioną na dziedzińcu Bazyliki św. Piotra, otoczony biskupami całego świata, Papież dokonuje zawierzenia i poświęcenia świata Maryi. "W szczególny sposób - mówi - zawierzamy Ci i poświęcamy tych ludzi i te narody, które tego zawierzenia i poświęcenia najbardziej potrzebują". Wieczorem tego samego dnia Ojciec Święty zaprasza do siebie biskupa Fatimy i wręcza mu szkatułkę z pociskiem wyjętym 13 maja 1981 r. z jego ciała. Odtąd krąg fatimskich tajemnic - jak ktoś pięknie napisał - zaczął się zacieśniać. Siostra Łucja, żyjąca wizjonerka z Fatimy, zapytana, czy teraz Rosja jest już poświęcona, tak, jak życzyła sobie tego Maryja, odpowiedziała: "Tak, teraz już tak". Ustanowiono hierarchię kościelną w krajach byłego ZSRR, odrodził się skazany na zagładę Kościół greckokatolicki, l grudnia 1989 r. Michaił Gorbaczow spotyka się z Janem Pawłem II w Watykanie, a w uroczystość Niepokalanego Serca Maryi 1991 roku następuje ostatni akt Związku Sowieckiego. 13 maja 2000 roku, w 83. rocznicę objawień Matki Bożej, Jan Paweł II przewodniczy w Fatimie Mszy Świętej, podczas której wynosi do chwały ołtarzy Franciszka i Hiacyntę, świadków wydarzeń z 1917 r. "Na mocy Bożego zamysłu - mówi Papież - zstąpiła z nieba na ziemię, poszukując maluczkich wybranych przez Ojca, «Niewiasta obleczona w słońce» (Ap 12, 1). Przemawia do nich matczynym głosem i sercem: wzywa ich, aby złożyli samych siebie w ofierze zadośćuczynienia, sama zaś obiecuje doprowadzić ich bezpiecznie do Boga. Z Jej macierzyńskich dłoni promieniuje światłość, która przenika ich do głębi, tak że czują się zanurzeni w Bogu, niczym człowiek, który - jak sami powiedzą - przegląda się w lustrze. [...]. Orędzie Fatimy wzywa do nawrócenia, ostrzega ludzkość, aby nie stawała po stronie smoka, który «ogonem zmiata trzecią część gwiazd niebieskich i rzuca je na ziemię» (por. Ap 12, 4). [...] Niech nikt nie udaremnia [...] krzyża!". To już nie o Rosję tylko chodzi i Ojciec Święty wyraźnie to podkreśla... Coraz pilniejsza staje się potrzeba nawrócenia na Zachodzie, coraz groźniejsza - "apostazja sytego człowieka Zachodu", który godzi się na oświecenie, ale nie dziedzictwo chrześcijańskie, który stawia meczety w Grenadzie, wyrzuca religię ze szkół, sprzedaje kościoły, zakazuje noszenia wyraźnych oznak wiary, nie chrzci połowy swoich dzieci, jak to już ma miejsce w Hamburgu. To jest naprawdę europejski dramat. Cokolwiek by jednak nie mówić i nie myśleć o przyszłości, nad instytucjami Unii Europejskiej wciąż powiewa flaga zaprojektowana na początku lat 50. przez Arsene Heinza: 12 gwiazd na niebieskim tle, symbol "Niewiasty obleczonej w słońce", przyjęty i wywieszony właśnie 8 grudnia 1955, w uroczystość Niepokalanej, w katedrze w Strasburgu. Ta flaga powinna być naszym wyzwaniem.