Przywódcy religijni apelują do G8

List ogłoszony na łamach „Financial Times” na 1000 dni przed upływem terminu realizacji tych celów, wzywa rządy USA, Japonii, Niemiec, Francji, Wielkiej Brytanii, Kanady i Rosji do dotrzymania obietnicy w kwestii wysokości pomocy zagranicznej.

Wśród 80 sygnatariuszy jest anglikański arcybiskup Canterbury Justin Welby, katoliccy arcybiskupi: Vincent Nichols z Londynu i Philip Tartaglia z Glasgow, przedstawiciele innych wspólnot chrześcijańskich różnych wyznań, żydów, muzułmanów, hinduistów, sikhów, bahaistów itd.

Dołączyły do nich osobistości religijne z całego świata, m.in. bp Munib Younan z Jordanii, przewodniczący Światowej Federacji Luterańskiej. Poparcie dla apelu można zgłaszać za pośrednictwem Twittera (#1000DaysToGo).

Zdaniem przywódców religijnych, należy uderzyć w przyczyny ubóstwa i zapewnić, by środki przeznaczane dla państw rozwijających się nie były tracone za sprawą nieuczciwych działań, braku przejrzystości i zapewnienia krajom rozwijającym się zysków z handlu.

Przypominają oni, że choć zmniejszyła się liczba ludzi na świecie żyjących w skrajnym ubóstwie, a dziennie umiera o 14 tys. dzieci mniej niż w 1990 r., to jednak wciąż co ósmy mieszkaniec naszej planety idzie spać głodny a co roku ponad 2 mln ludzi umiera z powodu niedożywienia. Nie wolno więc zmniejszać wysiłków w celu osiągnięcia celów wyznaczonych w 2000 r., jest ono bowiem możliwe, o ile rządy będą szanować podjęte wówczas zobowiązania moralne i polityczne. - 13 lat od rozpoczęcia tysiąclecia wartości i zasady, które kierowały tymi celami pozostają jak nigdy imperatywem - przekonują sygnatariusze listu.

Cele programu ONZ przypominają, że „ponosimy zbiorową odpowiedzialność za wspieranie godności człowieka i dobra wspólnego na szczeblu światowym”. Każda osoba stanowi bowiem „wartość, której nie można utracić i której nie można ignorować”.

Tegoroczny szczyt G8 odbędzie się w czerwcu w Irlandii Północnej. Przywódcy religijni rekomendują jego uczestnikom przyjęcie następujących działań: wypełnienie zobowiązania o przekazywaniu 0,7 proc. dochodu narodowego na pomoc w rozwoju; przyjęcie Konwencji o Przejrzystości Podatkowej, zobowiązującej jej sygnatariuszy do zapobiegania ukrywania swego bogactwa przez osoby indywidualne i firmy; a także wywieranie presji do rządów państw rozwijających się o większą przejrzystość, tak aby ich obywatele mogli kontrolować, jak wydają one pieniądze.

Wśród ośmiu Milenijnych Celów Rozwoju z 2000 r., które 189 państw członkowskich ONZ zobowiązało się osiągnąć do 2015 r. jest likwidacja skrajnego ubóstwa i głodu, zapewnienie powszechnego nauczania na poziomie podstawowym, wspieranie równowagi w prawach mężczyzn i kobiet oraz wzmocnienie pozycji kobiet, zmniejszenie wskaźnika umieralności dzieci, poprawa stanu zdrowia kobiet ciężarnych i położnic, zwalczanie AIDS, malarii i innych chorób, zapewnienie stanu równowagi ekologicznej środowiska oraz rozwijanie i wzmacnianie światowego partnerstwa w sprawach rozwoju. Podstawą finansowania tego programu było późniejsze zobowiązanie do przeznaczania 0,7 proc. dochodu narodowego na pomoc w rozwoju.