Międzynarodowa Komisja Teologiczna: wiara i sakramenty

Nad tematem tym członkowie komisji pracowali przez ostatnich pięć lat. W ogłoszonym dziś dokumencie obszernie wypowiadają się na temat sakramentalnego charakteru samego objawienia i historii zbawienia. Podkreślają, że celem jest tu przekaz łaski i nawiązanie dialogu z człowiekiem. W konsekwencji również wiara chrześcijańska jako odpowiedź na inicjatywę Boga ma charakter sakramentalny.

W kolejnych rozdziałach komisja teologiczna omawia najpierw sakramenty wtajemniczenia chrześcijańskiego, a następnie sakrament małżeństwa. Z duszpasterskiego punktu widzenia, to właśnie w wypadku małżeństwa relacja między wiarą i sakramentem wydaje się najważniejsza, ponieważ brak wiary może decydować o nieważności sakramentu.

Jak podkreśla w wywiadzie dla Radia Watykańskiego członek komisji ks. Gabino Uribarri Bilbao SJ, kiedy u narzeczonych zauważa się brak wiary i w konsekwencji brak intencji do zawarcia naturalnego małżeństwa, nie powinno się sprawować obrzędów sakramentalnych. Problem polega na tym, że Kościół dość łatwo umożliwia dostęp do sakramentu, a zarazem wiąże z nim bardzo wysokie wymagania w postaci wierności, nierozerwalności i otwarcia na życie.

Ks. Uribarri zastrzega, że wiary nie da się zmierzyć. Przedmiotem oceny są więc intencje. W każdym razie chodzi tu o tak zwanych ochrzczonych niewierzących, a zatem tych, którzy zostali ochrzczeni jako dzieci, lecz osobiście wiary nigdy nie przyjęli, albo tych, którzy już po chrzcie świadomie wyparli się swej wiary. Jak podkreśla hiszpański teolog, dokument nie sugeruje żadnych automatycznych rozwiązań, chce jedynie być pomocą w duszpasterskim rozeznawaniu.