Benedykt XVI podziela radość Polaków

W krótkim przemówieniu papież nawiązał do obchodzonego dzisiaj 97. Światowego Dnia Migranta i Uchodźcy, i przypomniał o rozpoczynającym się Tygodniu Modlitw o Jedność Chrześcijan i poprzedzającym go Dniu Judaizmu. Ojciec Święty pozdrowił pielgrzymów w kilku językach. Zwracając się do Polaków powiedział:

„Drodzy bracia i siostry, Polacy! Serdecznie pozdrawiam was wszystkich: obecnych tu w Rzymie, w Polsce i w świecie. Podzielam waszą radość z ogłoszenia beatyfikacji Ojca Świętego Jana Pawła II, która odbędzie się 1 maja tego roku. Ta wiadomość była bardzo oczekiwana przez wszystkich, a w szczególny sposób przez was, dla których Czcigodny mój Poprzednik był przewodnikiem w wierze, w prawdzie i w wolności. Życzę wam głębokiego, duchowego przygotowania się do tego wydarzenia i z serca wszystkim błogosławię”.

Również po włosku papież wspomniał o beatyfikacji papieża Polaka. „Drodzy bracia i siostry, jak wiecie 1 maja z radością ogłoszę błogosławionym Czcigodnego Jana Pawła II, mojego umiłowanego poprzednika. Wybrana data jest bardzo znamienna: będzie to bowiem druga Niedziela Wielkanocna, którą on sam dedykował Bożemu Miłosierdziu i w której wigilię zakończył swój ziemski żywot. Ci, którzy go znali, ci, którzy cenili go i kochali, nie mogą nie radować się wraz z Kościołem z tego wydarzenia” – powiedział Benedykt XVI.

Oto polski tekst dzisiejszych rozważań papieskich:

Drodzy bracia i siostry!

W tę niedzielę przypada Światowy Dzień Migranta i Uchodźcy, co roku wzywający nas do zastanowienia się nad doświadczeniem tak wielu ludzi i rodzin, które opuszczają własny kraj w poszukiwaniu lepszych warunków życia. Migracja ta jest niekiedy dobrowolna, innym razem niestety jest wymuszona przez wojny lub prześladowania i odbywa się często, jak wiemy, w dramatycznych okolicznościach. Dlatego ponad 60 lat temu utworzony Urząd Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych do spraw Uchodźców. W uroczystość Świętej Rodziny wkrótce po Bożym Narodzeniu przypominaliśmy, że również rodzice Jezusa musieli uciekać z własnej ziemi i uchodzić do Egiptu, aby ratować życie swego dziecka: Mesjasz, Syn Boży stał się uchodźcą. Kościół od zawsze przeżywa w swym łonie doświadczenie migracji. Niekiedy niestety chrześcijanie czują się zmuszeni do porzucenia, wśród cierpień, swych ziem, zubażając w ten sposób kraje, w których żyli ich przodkowie. Z drugiej strony dobrowolne przemieszczania się chrześcijan, z różnych powodów, z jednego miasta do innego, z jednego kraju do innego, z jednego kontynentu na drugi, są okazją do umacniania misyjnego dynamizmu Słowa Bożego i sprawiają tym samym, że świadectwo wiary krąży w większym stopniu w Mistycznym Ciele Chrystusa, przemierzając ludy i kultury oraz zdobywając nowe granice i nowe środowiska.

„Jedna tylko rodzina ludzka” – to temat orędzia, które wystosowałem z okazji dzisiejszego Dnia. Temat ten wskazuje cel i kres wielkiej wędrówki ludzkości w ciągu wieków: tworzenie jednej rodziny, oczywiście ze wszystkimi różnicami, które ją wzbogacają, ale bez przeszkód, uznając nas za braci. Tak oto mówi Sobór Watykański II: „Jedną bowiem społeczność stanowią wszystkie narody, jeden mają początek, ponieważ Bóg sprawił, że cały rodzaj ludzki zamieszkuje cały obszar ziemi” (deklaracja „Nostra aetate”, 1). Kościół – stwierdza ponadto Sobór – „jest w Chrystusie niejako sakramentem, czyli znakiem i narzędziem wewnętrznego zjednoczenia z Bogiem i jedności całego rodzaju ludzkiego” (konstytucja „Lumen gentium”, 1). Dlatego sprawą podstawową jest, aby chrześcijanie, chociaż rozproszeni po całym świecie i tym samym zróżnicowani według kultur i tradycji, stanowili jedno, jak chce tego Pan. I to jest celem Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan, który trwać będzie w najbliższych dniach – od 18 do 25 stycznia. W tym roku czerpie on natchnienie z fragmentu Dziejów Apostolskich: „Trwali oni w nauce apostołów i we wspólnocie, w łamaniu chleba i w modlitwie” (Dz 2, 42). Tydzień na rzecz jedności chrześcijan został poprzedzony jutrzejszym Dniem Dialogu Żydowsko-Chrześcijańskiego: jest to bliskość bardzo znacząca, która przywołuje doniosłość wspólnych korzeni, łączących żydów i chrześcijan.

Zwracając się do Maryi Panny w modlitwie Anioł Pański, powierzmy Jej opiece wszystkich migrantów i tych, którzy angażują się w pracę duszpasterską wśród nich. Niech Maryja, Matka Kościoła, wyjedna nam ponadto dalsze kroczenie drogą ku pełnej jedności wszystkich uczniów Chrystusa.