Nowogródek: apel o pokój w rocznicę męczeństwa sióstr nazaretanek

Okazją do tego stała się 72. rocznica męczeńskiej śmierci 11 sióstr nazaretanek, które naziści rozstrzelali w lesie koło Nowgródka.

W 72. rocznicę męczeńskiej śmierci sióstr nazaretanek, beatyfikowanych 5 marca 2000 r. przez Jana Pawła II, liczni pielgrzymi nawiedzili nowogródzki las, w którym hitlerowcy zamordowali zakonnice. Na modlitwę przybyły również nazaretanki, które są wdzięczne swoim poprzedniczkom za heroiczne świadectwo. Rozstrzelane siostry poświęciły bowiem  swoje życie w intencji rodzin, których członków aresztowało gestapo i na których miano wykonać karę śmierci.

Biskup grodzieński Aleksander Kaszkiewicz podczas Mszy zachęcał do szczególnej modlitwy za pośrednictwem sióstr męczennic z Nowogródka za wszystkie narody, które dotykają wojny i inne konflikty, a także za prześladowanych chrześcijan.  „Niech dobry Bóg da ludziom łaskę nawrócenia, by kraje ogarnięte wojną miały odwagę wejść na drogę pojednania, przebaczenia i pokoju” – apelował biskup grodzieński.

Las, który był niemym świadkiem ostatnich chwil życia nowogrodzkich męczennic, bp Kaszkiewicz nazwał miejscem strasznym, a zarazem świętym. Hierarcha zaznaczył, że miały one śmierć niezwykłą. „Siostry bowiem złożyły swe życie jako świadomą i dobrowolną ofiarę, w geście heroicznej miłości Boga i bliźniego. Dlatego dla nas, którzy dzisiaj chylimy czoła przed wielkością ich czynu, ten las pod Nowogródkiem jest przede wszystkim miejscem świętym, bo uświęciła go męczeńska krew bohaterskich zakonnic”.

Biskup grodzieński przypomniał zgromadzonym, że nazaretanki przybyły do Nowogródka na zaproszenie sługi Bożego biskupa Zygmunta Łozińskiego, przystępując tam od razu do wykonywania swojej codziennej posługi z wielką ofiarnością i poświęceniem. „Były po prostu błogosławieństwem i duszą tego miasta” – zaznaczył hierarcha. Podczas Mszy sprawowanej w tym szczególnym miejscu, wybrzmiała też modlitwa w intencji rychłej beatyfikacji siostry Małgorzaty Banaś – dwunastej zakonnicy z Nowogródka, która została, by pilnować domu i czuwać nad kościołem farnym.