Buty o. Maksymiliana

***
Kazimierz Braun urodził się 29 czerwca 1936 roku w Mokrsku Dolnym nad Nidą. Jest synem Juliusza Brauna, znanego adwokata i naukowca, więzionego przez komunistów, rektora Wyższej Szkoły Administracyjno- Handlowej i dyrektora Izby Przemysłowo-Handlowej w Częstochowie oraz bratankiem Jerzego Brauna – poety, filozofa, męża stanu, przywódcy podziemnego Państwa Polskiego, również więzionego latami przez komunistów.

Ukończył polonistykę i Wydział Reżyserii na warszawskiej PWST, potem doktoryzował się i habilitował. Jako reżyser debiutował w gdańskim Teatrze Wybrzeże w 1961 r. W warszawskim Teatrze Polskim zrealizował m.in. „Pierścień wielkiej damy” Cypriana Norwida (1962), w Teatrze im. Willama Horzycy w Toruniu „Wesele” Stanisława Wyspiańskiego (1966) i inne widowiska. Był kierownikiem artystycznym i reżyserem Teatru im. Juliusza Osterwy w Lublinie (1967-1974, od 1971 – dyrektorem). Kierował Teatrem Współczesnym we Wrocławiu (1975-1984). Tu zrealizował wiele głośnych przedstawień, m.in.: „Operetkę” Witolda Gombrowicza (1977), „Dziady” Adama Mickiewicza (1978 i 1982), „Przyrost naturalny” Tadeusza Różewicza (1979) i „Dżumę” Alberta Camusa we własnej adaptacji (1983).

W 1984 został wyrzucony z pracy z powodu działalności opozycyjnej – odsunięty od kierowania teatrem oraz od prowadzenia wykładów. W 1985 wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie reżyseruje i wykłada na Uniwersytecie Stanu Nowy Jork w Buffalo.

Wśród jego prac naukowych najsłynniejsze to m.in. „Teatr wspólnoty”, „Nowy teatr na świecie”, „Przestrzeń teatralna”, „Wielka reforma teatru w Europie” i „Krótka historia teatru amerykańskiego”.
Jest też autorem powieści „Dzień świadectwa” – inspirowanej pontyfikatem Jana Pawła II. Braun należał do grupy „Święta Lipka” złożonej z byłych studentów Karola Wojtyły z KUL-u oraz innych polskich uczelni.
Braun jest autorem tekstów prozą i dramatów o takich postaciach jak Helena Modrzejewska, Ignacy Paderewski czy Maria Curie-Skłodowska. W ubiegłym roku nakładem wydawnictwa Norbertinum opublikowano jego książkę „10 dni z życia PRL-u”.