Déjà vu po afrykańsku

I pękło…

  AfrykaNowaka.pl I poszła guma...

Niedziela, pogoda piękna, wiatru o dziwo nie było. Nic nie zapowiadało tego, co miało się za chwilę zdarzyć. Niecałe 5 km od miasta spotkaliśmy naszych przyjaciół z Klerksdorp, którzy akurat przejeżdżali tą samą drogą. Jaka radość! Po kilku minutach rozmowy pojechaliśmy dalej, postój na „to i tamto” i bach. Elizie puściły wszystkie hamulce i postanowiła tego dnia złapać gumę. Trzeba było to uczcić. Szybki zjazd na pobocze i jeszcze szybsza wymiana dętki. Szacun dla naszych chłopaków za tempo! W tym samym czasie nadjechał samochód, a z niego, ku naszej ogromnej uciesze, wysiedli nasi przyjaciele z Joburga: Basia i Marek Kukulscy, oraz p. Jerzy Sobolewski (który dopiero co przyleciał z Warszawy z wizytą). Przyszedł czas na podarki. Dostaliśmy pomarańcze, piwo, no i nasze wyczekane Nowatexowe koszulki. Rowery znowu sprawne, można jechać dalej. A tu niespodzianka -znowu guma u Elizy. I znowu wymiana. Tym razem mniej skuteczna, bo przy okazji chłopcy niechcący zaciągnęli jej hamulec tak skutecznie, że przez następne 30 km nie mogła jechać. Tym razem obiad zjedliśmy w na poboczu drogi. I znowu guma, i znowu w rowerze Elizy. Po kolejnej wymianie ruszyliśmy naprzód. Po kilku kilometrach zatrzymał się przy nas samochód, a z niego wysiadł uroczy pan, który wręczył każdemu z nas po 2 butelki wody (Boże, dzięki za pana w żółtej koszulce). Około 16:00 dotarliśmy do Christiany. Pobiegliśmy do miejscowego kościoła, żeby zapytać o nocleg. Okazało się, że kościół zbudowany został w 1921 roku. Tak więc ze sporym prawdopodobieństwem Kazimierz Nowak przebywał w nim (przy założeniu, że jechał tą samą trasą co my). Niestety nie pozostawił żadnego śladu swojej bytności. I po raz kolejny gościnność mieszkańców Christiany nas przerosła. Tylko zakręciliśmy się wkoło kościoła, a już znalazła się osoba, która postanowiła tej nocy nas gościć. Noc spędziliśmy w domu Rene Smith’a i jego cudownej rodziny.