Hosni Mubarak nie miał charyzmy Nasera ani giętkości Sadata, a jedyną jego zdolnością był „totalitarny pragmatyzm”. Tak o nakłanianym do ustąpienia prezydencie Egiptu pisze w dzienniku „La Repubblica” były rzecznik Watykanu, Joaquin Navarro-Valls.
Znacznie wyżej od Mubaraka ceni on rządzącego Egiptem w latach 1954-1970 Gamala Abdela Nasera, jednego z najważniejszych przywódców świata arabskiego, a także jego następcę – Anwara Sadata, który zginął w zamachu w 1981 roku. To po nim ówczesny wicprezydent Mubarak przejął władzę.
Navarro-Valls przypomina, że spotkał Mubaraka osobiście dwa razy: w 1994 roku, gdy był członkiem watykańskiej delegacji na szczyt ludnościowy w Kairze i „podczas podróży, jaką Jan Paweł II odbył do Egiptu i na Synaj” w 2000 roku.
„Odniosłem wtedy wrażenie, że jest człowiekiem przeciętnym i schematycznym, powołanym do tego, by rządzić osiemdziesięciomilionowym narodem, nie posiadającym demokratycznych tradycji. Jego siła – której używał bez żadnego sprzeciwu – wynikała przede wszystkim z kariery zawodowej. Jako młody oficer lotnictwa, wyszkolony w Moskwie, bardo szybko posiadł mentalność zdominowaną przez poczucie odpowiedzialności za instytucje państwa” – pisze Navarro-Valls.
Nie wiąże też większych nadziei z namaszczonym przez Egipcjan na lidera protestów, Mohamedem el-Baradei, mówiąc o jego „zasadniczej słabości politycznej”. „Jego obecność wśród kontestatorów robiła wrażenie, że to bardziej on idzie za innymi, aniżeli inni dają się jemu prowadzić” – stwierdza były rzecznik Watykanu.
Rusza również pilotażowy program przekazywania zasiłków na specjalną kartę płatniczą.
Tornistry trafią do uczniów jednej ze szkół prowadzonych przez misjonarki.
Caritas rozpoczęła zbiórkę na remont Ośrodka dla osób w kryzysie bezdomności w Poznaniu.
"Nikt (nikogo) nie słucha" - powiedział szef sztabu UNFICYP płk Ben Ramsay. "Błąd to kwestia czasu"
Wydarzenie mogło oglądać na ekranach telewizorów ponad 500 milionów ludzi na całym świecie.