Całkowite rozproszenie

Przeinformowani, przebodźcowani, bombardowani nowymi atrakcjami, powiadomieniami, ofertami, filmami, produktami… - co kto lubi i w czym kto „siedzi”.

Wynik meczu! Nowy znaczek! Wpadniecie do nas?

Promocja kaw i herbat! Nowy numer twojego ulubionego tygodnika. A soków przywieźć nie trzeba?

Maile, telefony, reklamy, posty - na FB, TT, HOHO i JU-HU-HU!!! I jak tu nie zwariować? Jak nie mieć wrażenie, że wpadło się do jakiejś alternatywnej rzeczywistości z komiksów o Tytusie, Romku i A’Tomku?

Jak tu się skupić? Jak żyć?!

Poratować próbują nas mnisi i zakonnice z dokumentalnego filmu „Wolni. Podróż do wnętrza”. Promujemy go trochę ostatnio na Wiara.pl, bo naprawdę warto. Była już galeria fotosów z filmu i tekst z cyklu Spotkania z przyrodą. A dziś ten oto felieton. Bo jego tytuł pochodzi właśnie z obserwacji jednego z hiszpańskich mnichów, wypowiadających się w tym filmie.

Całkowite rozproszenie… Celne. Niestety. A gdzie czas na refleksję? Modlitwę? Medytację?

Bóg potrzebuje czasu. Daj Bogu czas – mówią „Wolni”. Po prostu, powpatruj się w święty obraz. W Tabernakulum. Albo czytaj Ewangelię. Po prostu.

„Życie proste jak w Nazarecie”. Bliżej natury. Bliżej ciszy.

O! O ciszy padają tam bardzo ciekawe słowa. Masz jakąś modlitwę, która ci działa. Sprawdza się (przez tygodnie, miesiące, lata). I nagle co? Cisza. Nic. Przestała działać.

Wielu się załamuje. Myśli, że stracili wiarę. Tymczasem w tej ciszy (Ciszy) najczęściej jest Bóg. Tylko trzeba umieć usłyszeć Ciszę.

Bo to nie cisza fizyczna, a duchowa. Podobnie jak to bywa z pustynią. I to tam. W niej/na niej znajduje się odpowiedzi – przekonuje jeden z braci.

Zwiastun tego kapitalnego filmu, który obejrzeć można na RafaelKino.pl, poniżej: