Judaizm: "Wy będziecie moim ludem, a ja będę waszym Bogiem"

Jeszcze inni Żydzi odrzucają ortodoksję, utrzymując, że jest antydemokratyczna i antyintelektualna, wroga nauce i historii. W każdym razie najbardziej typowe życie religijne judaizmu we współczesnym społeczeństwie nie ulega dewastacji. Przeciwnie, wielu Żydów (i niektórzy nie-Żydzi), których rodziny nie były przyzwyczajone do ścisłego zachowywania prawa, odkrywają na nowo wartość religijnej obserwancji. W kulturze żydowskiej obserwuje się dzisiaj ożywienie na każdej płaszczyźnie, co związane jest z poszukiwaniem znaczenia Tory. Pomimo różnic, wszystkie gałęzie judaizmu udzielają wielorakich odpowiedzi na objawienie Boga i na wybranie. Zdecydowanie przyłączają się one do przymierza zawartego z Mojżeszem na górze Synaj, zachowując Torę mocno trzymają się obietnic mesjańskich uczynionych królowi Dawidowi. Zachowując Torę i żyjąc w nadziei obiecanego zbawienia, Żydzi współpracują z Bogiem dla odkupienia świata. "Szema": modlitwa na każdą okazję

Słuchaj, Izraelu, Pan jest naszym Bogiem - Panem jedynym. Będziesz miłował Pana, Boga twojego, z całego swego serca, z całej duszy swojej, ze wszystkich swych sił. Niech pozostaną w twym sercu te słowa, które ja ci dziś nakazuję. Wpoisz je twoim synom, będziesz o nich mówił przebywając w domu, w czasie podróży, kładąc się spać i wstając ze snu. Przywiążesz je do twojej ręki jako znak. Niech one ci będą ozdobą przed oczami. Wypisz je na odrzwiach swojego domu i na twoich bramach. (Księga Powtórzonego Prawa 6, 4-9) Jeśli będziecie słuchać pilnie nakazów, które wam dziś daję, miłując Pana, Boga waszego, i służąc Mu z całego serca i z całej duszy, ześle On deszcz na waszą ziemię we właściwym czasie, jesienny jak i wiosenny, i zbierzecie wasze zboże, moszcz i oliwę. [...] Weźcie przeto sobie te moje słowa do serca i duszy. Przywiążcie je sobie jako znak na ręku. Niech one będą wam ozdobą między oczami. Nauczcie ich wasze dzieci, powtarzając je im, gdy przebywacie w domu, gdy idziecie drogą, gdy kładziecie się i wstajecie. (Księga Powtórzonego Prawa 11, 13-14. 18-19) I mówił znowu Pan do Mojżesza: "Powiedz Izraelitom, niech sobie zrobią frędzle na krajach swoich szat, oni i ich potomstwo, i do każdej frędzli użyją sznurka z fioletowej purpury. [...] Byście w ten sposób o wszystkich moich przykazaniach pamiętali, pełnili je i tak byli świętymi wobec swojego Boga. Jam jest Pan, Bóg wasz, który was wyprowadził z ziemi egipskiej, aby być waszym Bogiem. Jam jest Pan, wasz Bóg". (Księga Liczb 15, 37-38. 40-41) Są to fragmenty mówiące o Szema, starożytnej modlitwie posiadającej szczególnie znaczenie w życiu Żydów. Szema składa się z trzech fragmentów biblijnych (Pwt 6, 4-9; l 21; Lb 15, 37-41). Żydzi mają odmawiać Szema dwa razy dziennie: o świcie i o zmierzchu. Odmawia się ją także przed i w chwili śmierci. Przez tysiąclecia Szema było ostatnimi słowami na ustach męczenników żydowskich, za przykładem rabiego Akiby, umęczonego w II wieku. W tym samym wieku obowiązywała norma, która nakazywała rodzicom uczyć dzieci Szema, jak tylko zaczną mówić.