Łotwa: odpust maryjny w Agłonie

W centrum modlitwy i refleksji stał kryzys, jaki obecnie przeżywa Łotwa oraz kwestia chrześcijańskiej tożsamości narodu. Punktem kulminacyjnym była dzisiejsza liturgia z udziałem władz państwowych, podczas której zawierzono Łotwę Niepokalanemu Sercu Maryi.

„Obecne trudności powinny stać się czasem oczyszczenia siebie i Kościoła a także duchowego odrodzenia” – taka myśl towarzyszyła rozmyślaniom Drogi Krzyżowej, która 14 sierpnia wieczorem zgromadziła w Agłonie tysiące wiernych.

Jak co roku, na uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, do Agłony pielgrzymowało pieszo kilka tysięcy wiernych. W tym roku mija 20 lat, od kiedy oficjalnie zezwolono na pielgrzymki do tego maryjnego miejsca. W czasach sowieckich odwiedzanie tego sanktuarium grupowo było zabronione i na święta wierzący musieli jechać potajemnie. Pierwsza zorganizowana grupa pielgrzymów wyruszyła do Agłony z Rygi z katedry Św. Jakuba w 1989 roku.

W tym roku, krótszą lub dłuższą drogą, do tego małego miasteczka we wschodniej Łotwie pieszo przeszło 55 grup. Dziewiętnasty już raz z rzędu do Agłony szli pielgrzymi z Lipawy – najdalszego zachodniego punktu Łotwy. Już siódmy rok tej pięćsetkilometrowej pielgrzymce przewodniczył ksiądz z Polski pracujący na Łotwie, Mariusz Kempa.

Program uroczystości był bardzo bogaty i urozmaicony. 11 sierpnia poświęcono modlitwom za osoby chore, a 12 sierpnia – rodzinie. Wzruszający był moment, kiedy kilkadziesiąt małżeństw przed obrazem Matki Bożej odnowiło swoje małżeńskie przyrzeczenia.

Świątecznymi nieszporami 13 sierpnia rozpoczęła się uroczystość ku czci bp. Meinarda - pierwszego ewangelizatora Łotwy. Noce z 13 na 14 i z 14 na 15 sierpnia wielu pielgrzymów spędziło na czuwaniu, wypraszając potrzebne łaski dla siebie i całej Łotwy.

Największą ofiarę do swoich modlitw dołożyli ci pielgrzymi, którzy szli pieszo. W ich intencji została odprawiona Msza św. w południe 14 sierpnia. W obecności biskupów Łotwy, a także nuncjusza apostolskiego w krajach bałtyckich abp. Luigiego Bonazziego, pielgrzymi zaprezentowali swoje grupy, krótko opowiadając o tym, co przeżyli podczas drogi. Bp Rēzekne-Agłony, Jānis Bulis, zaprosił wszystkich obecnych, aby przemyśleli, w jaki sposób realizują dar życia dany przez Boga.

W tym roku plac za bazyliką w Agłonie został ozdobiony nowymi elementami rzeźbiarskimi. W pobliżu bazyliki ustawiono figury, które ukazują objawienie się Matki Bożej dwojgu dzieci w La Salette we Francji w 1846 r. 14 sierpnia kard. Jānis Pujats poświęcił podarowane przez polskich saletynów figury.

Wigilijną Mszę św. z uroczystości Wniebowzięcia NMP celebrował nuncjusz, abp Luigi Bonazzi, który w uroczystościach w Agłonie uczestniczył po raz pierwszy. W swoim przemówieniu podkreślił konieczność, aby w czasach, kiedy brakuje pokoju, zachować chrześcijańską tożsamość. Wezwał również obecnych, aby uczyli się zauważać potrzeby braci i realizować przykazanie miłości. Zachęcił, aby uczyć się od Maryi stawania się błogosławionym, to znaczy zdać się na Boga i Jemu zaufać.

Kiedy mrok pokrył łatgalskie wioski, teren przed agłońską bazyliką jasno oświetlały płomienie świec. Tysiące wiernych uczestniczyło w prowadzonej przez kardynała Pujatsa Drodze Krzyżowej, zastanawiając się nad obecną sytuacją i pytając siebie, czy jesteśmy zadowoleni ze swojego sposobu życia? Arcybiskup ryski podkreślił, że obecne trudności nie mogą odebrać nam nadziei; one mają nas umacniać w zaufaniu Bogu i w solidarności z bliźnimi.

Główna Msza św. w uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, w której uczestniczył prezydent Łotwy Valdis Zatlers, członkowie rządu, jak również metropolita prawosławnej cerkwi na Łotwie, abp Aleksandr, stała się jednomyślną modlitwą dziękczynienia i prośby całego ludu. Na zakończenie, wspominając 25-lecie uroczystego oddania światu Niepokalanemu Sercu Maryi przez Jana Pawła II, biskupi Łotwy, kapłani i lud wierny oddali łotewską ziemię i naród Niepokalanemu Sercu Maryi.

Łotwa została poświęcona Dziewicy Maryi już przeszło 800 lat temu. W 1215 r. na soborze Laterańskim IV został jej nadany tytuł „Terra Mariana”. Teraz reprezentanci Kościoła katolickiego potwierdzili pragnienie bycia wiernymi dziećmi Maryi, aby na świecie zapanowały pokój i prawda.