Zginęli w katastrofie prezydenckiego Tupolewa

Przemysław Gosiewski

poseł PiS. To osoba o tak gigantycznych możliwościach organizacyjnych i tak pracowita, że innej takiej nie znam – mówił o nim jego poprzednik na stanowisku szefa klubu PiS, Marek Kuchciński. Urodzony w Słupsku polityk, w 1984 roku wstąpił do Niezależnego Stowarzyszenia Studentów Uniwersytetu Gdańskiego. Już po roku został szefem NZS. Na uczelni zetknął się po raz pierwszy z Lechem Kaczyńskim i odtąd jego życie nierozerwalnie związało się z braćmi Kaczyńskimi. Brał udział w zakładaniu Porozumienia Centrum. Jedna z najbardziej zaufanych osób Jarosława Kaczyńskiego, przewodniczący stałego komitetu Rady Ministrów w jego rządzie, a od maja do listopada 2007 roku także wicepremier.  Zasłynął wsparciem przystosowania stacji Włoszczowa Północ do obsługi pociągów pasażerskich. Zasłużył się jednak także w pracy nad projektami ustaw, m.in. o dostępie do zawodów prawniczych, o kredycie konsumenckim, czy przepisów antykorupcyjnych do ustaw samorządowych. Dwukrotnie żonaty, osierocił troje dzieci. Miał 46 lat.

Sebastian Karpiniuk

poseł PO. Zasłynął jako członek komisji śledczej ds. nacisków, a przez kilka miesięcy także jej szef. Wcześniej dał się poznać w walce o ostry kształt ustawy lustracyjnej. – Powiedziałem, że Polacy mają wiedzieć, kogo mijają na ulicy. Nie wszystkim się to podobało – mówił na łamach „Rzeczpospolitej”. Wielokrotnie wypowiadał się też na temat zniesienia immunitetów poselskich i popierał zakaz kandydowania przez osoby skazane. Z wykształcenia prawnik, karierę polityczną zaczynał w Kongresie Liberalno-Demokratycznym, następnie działał w Unii Wolności. W Platformie był od jej powstania w 2001 r. Mocno związany z rodzinnym Kołobrzegiem, w latach 2004-2005 pełnił funkcję zastępcy prezydenta tego miasta. Prywatnie kibicował koszykarskiej drużynie Kotwica Kołobrzeg. Żartował, że po odejściu z wielkiej polityki chciałby zostać prezydentem Kołobrzegu. Kawaler, miał 38 lat.

Stanisław Jerzy Komorowski

Wiceminister obrony narodowej. Był doktorem nauk fizycznych, pracownikiem naukowym w Instytucie Chemii Fizycznej PAN. W latach 90. pracował jako naczelnik wydziału i wicedyrektor Biura Kadr MSZ, dyrektor Departamentu Europy MSZ. Był ambasadorem RP w Hadze, a następnie w Londynie. W roku 2002 został mianowany na stopień Ambasadora Tytularnego Służby Zagranicznej. W latach 2004-2005 był dyrektorem Departamentu Azji i Pacyfiku w MSZ, następnie był podsekretarzem stanu w MSZ i pracownikiem Departamentu Azji i Pacyfiku Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Miał 57 lat.