Wśród proroków ci dwaj są chyba najbardziej znani i najczęściej czytani: Izajasz i Jeremiasz. Żyli w innych czasach, inaczej podchodzili do swojego powołania, inna była specyfika ich misji. Obaj jednak na tyle silnie oddziaływali na swoje czasy, że pozostały po nich księgi, w których spisano ich proroctwa. Mieli też uczniów, którzy twórczo ich wizje kontynuowali. W przypadku Izajasza wyraźne ślady tego znajdujemy w jego księdze, która wedle biblistów zawiera także proroctwa wypowiedziane półtora wieku po tym, jak prorok zniknął ze sceny dziejów. W przypadku Jeremiasza to dwie oddzielne księgi pisane w podobnym duchu: Lamentacje i Księga Barucha. Pierwsza jest swoistą elegią na upadek Jerozolimy, druga, przypisywana sekretarzowi Jeremiasza – Baruchowi, zawiera pouczenie dla Izraela w chwili, gdy ostrzeżenia proroka się spełniły.