Dominik, kobiety i ewangelizacyjna przygoda

Ogłoszony 13 stycznia w Rzymie list „Dominikanki i ewangelizacja” zaczyna się od słów z Ewangelii św. Jana: „Idź i powiedz moim braciom!”, które zmartwychwstały Chrystus wypowiedział w wielkanocny poranek do Marii Magdaleny i które są tematem przewodnim czwartego roku nowenny przygotowującej Zakon do świętowania w 2016 roku jubileuszu.

„U początków nowej przygody ewangelizacji, którą podjął Dominik, to kobiety jako pierwsze przyłączyły się do niego, a za nimi ludzie świeccy, dając nam w ten sposób przykład wysiłku ewangelizacyjnego: rodzaj 'małego Kościoła', wspólnoty zebranej przez moc głoszonego Słowa, zebranej po to, by wspólnie słuchać tego Słowa i by nieść je światu” – przypomina o. Cadoré zasługi kobiet u początków Zakonu Kaznodziejskiego.

Podkreślając, że „kobiety stanowiły część wspólnoty zgromadzonej wokół Jezusa”, ojciec generał zwraca uwagę, że także „Rodzina Dominikańska, musi być złożona z mężczyzn i kobiet, zakonników i świeckich, tak aby była obrazem tej pierwszej wspólnoty, która podążała za Jezusem, ucząc się od Niego, jak kochać i jak mówić do świata”.

„My wszyscy, z naszą różnorodnością i komplementarnością, z wzajemnym szacunkiem dla różnic i dla wspólnej nam woli dzielenia się, musimy spełniać to zadanie bycia braćmi i siostrami, aby być znakiem w świecie i w Kościele” – pisze o. Cadoré.

Generał zaznacza, że zadaniem Zakonu „jest bycie wspólnotą braci i sióstr, która zdaje sobie sprawę, że równe traktowanie każdego jej członka jest często na świecie ograniczane”.

„Szczególnie wiele musimy zrobić, aby wszędzie słowa kobiet i mężczyzn mogły mieć równą wartość, odrzucając niesprawiedliwości i przemoc, które ciągle dotykają wielu kobiet na całym świecie” – czytamy w liście przełożonego generalnego dominikanów.

„Kobiety, w przygodzie dominikańskiego świętego głoszenia, mają zadanie przypominania wszystkim, że świat nie może żyć w pokoju tak długo, dopóki te nierówności nie zostaną usunięte. Musimy uczyć się być siostrami i braćmi, aby rozpoznawać niesprawiedliwości, aby zwalczać je poprzez długotrwałe i piękne zadanie słuchania i wzajemnego szacunku” – apeluje o. Cadoré.