Polonia obchodzi rocznicę 17 września

Dwudziestokilkuosobowa grupa rodaków wspominała głód, katorżniczą pracę, najbliższych umierających z chorób i wycieńczenia. Oprócz wiary w Boga w przeżyciu pomogła im ludność lokalna. Stąd wiedzą, że nawet w nieludzkich warunkach można być człowiekiem. Okolicznościową Eucharystię w kaplicy jezuitów w Melbourne sprawował dla nich 17 września ks. Ludwik Ryba SJ. Jak podkreślił, „co roku sybiracy zbierają się na Mszę św., aby wspominać tych, którzy zostali na Syberii, ale i modlić się za żywych, którzy przetrwali i pamiętają”.

Dawni polscy zesłańcy żyją też w Nowej Zelandii. „W Rosji, kiedy taka głodna byłam, to człowiek myślał, że nigdy nie dożyje czasu, kiedy będzie mógł normalnie żyć, kiedy będzie mógł kolację jeść – wspomina Dioniza Choroś. – A później życie wróciło normalne, powychodziłyśmy za mąż i Pan Bóg nam dał rodziny. Naprawdę myślę, że tylko od rana do wieczora powinniśmy dziękować Bogu za życie. Za to, żeśmy przetrwali”.

Nowozelandzkie obchody Dnia Sybiraka odbędą się 22 września w Domu Polskim w Wellingtonie.